Ένα ταξίδι με μηχανή σε πανέμορφες τοποθεσίες της Πελοποννήσου που σε μεταφέρουν εύκολα στην αρχαία και μεσαιωνική εποχή.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά roadtrips που προσφέρει η Ελλάδα όπως επιβεβαιώνουν πολλοί φανατικοί φίλοι των τεσσάρων τροχών είναι ο γύρος της Πελοποννήσου. Πολλές οι επιλογές, αμέτρητοι οι συνδυασμοί δρόμων και διαδρομών. Εμείς αυτήν τη φορά κατευθυνόμαστε προς τα νότια της Σπάρτης, σ’ ένα σχετικά σύντομο αλλά άκρως ενδιαφέρον ταξίδι. Αφήνουμε τους 4 και πάμε στους 2 τροχούς Το ταξίδι μας ξεκινάει από την Αθήνα με τελικό προορισμό το Λιμένι Λακωνίας. Αυτήν τη φορά αφήνουμε το Fiat πίσω και επιλέγουμε για μέσο ένα Honda SH300 το οποίο μας προσφέρει ένα λιγότερο άνετο ταξίδι σε σχέση με το αυτοκίνητο αλλά σίγουρα μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Το τελευταίο μοντέλο του SH είναι μια πολύ καλή επιλογή για τη συγκεκριμένη διαδρομή, καθώς είναι το μεγαλύτερο σε κυβισμό στην οικογένεια της Honda και λόγω του μεγαλύτερου μεταξονίου του προσφέρει περισσότερη σταθερότητα και αρκετό αποθηκευτικό χώρο. Παράλληλα, οι αναρτήσεις, οι μεγάλες ζάντες αλλά και το ABS του δίνουν τη δυνατότητα να διασχίσει με ευκολία και ασφάλεια μεγάλες αποστάσεις. Τα Highlights της διαδρομής Κάποιες από τις βασικότερες στάσεις που δεν πρέπει να παραλείψει κάποιος οδηγώντας με προορισμό τη Λακωνία, περιλαμβάνουν… Το κάστρο του Ακροκορίνθου 80 χλμ. περίπου από την Αθήνα, κοντά στην Κόρινθο, συναντάμε το φρουριακής αρχιτεκτονικής κάστρο του Ακροκορίνθου που χρονολογείται στα τέλη του 7ου-6ου αι. π.Χ. Ευκαιρία να το επισκεφτούμε, ειδικά αν είμαστε λάτρεις της αρχαίας και μεσαιωνικής ιστορίας και γιατί όχι να κάνουμε μια μικρή στάση ίσως για ένα μικρό σνακ στον δρόμο. Μυστράς Από την πρώτη κιόλας στροφή που εμφανίζεται ο λόφος του Μυστρά εντυπωσιάζει η καταπράσινη τοποθεσία αλλά και η ίδια η καστροπολιτεία. Η βυζαντινή πόλη του Μυστρά που περιλαμβάνει επτά διαφορετικές εκκλησίες προσφέρει έναν ενδιαφέροντα περίπατο (ή ανάβαση καλύτερα) κατά τη διάρκεια του οποίου οι προσεγμένες σημάνσεις μας ενημερώνουν αναλυτικά για την καθημερινότητα στον Μυστρά, το εμπόριο, τις μάχες και τις θρησκευτικές λειτουργίες. Θα σας πρότεινα να τον επισκεφθείτε ειδικά την άνοιξη. Όλα τα απομεινάρια του Μεσαίωνα ανάμεσα σε απίθανα αγριολούλουδα…

Ταξιδέψαμε στο Bristol της Αγγλίας για να συναντήσουμε τη chef Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου και να μάθουμε περισσότερα για το νέο της project, την ‘Karamouza’

Η Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ασχολήθηκε με αυτόν τον χώρο αρκετά χρόνια. Η αγάπη της όμως για την μαγειρική, ιδιαίτερα την αναζήτηση νέων αλλά και πιο παραδοσιακών γεύσεων, τελικά την κέρδισε. Τον τελευταίο καιρό εργάζεται ως chef στο Bristol και συγχρόνως είναι διοργανώτρια ενός πρωτοποριακού προγράμματος που λειτουργεί με πολλή επιτυχία και ονομάζεται Karamouza Project. Η «Karamouza» είναι μια, θα λέγαμε, pop-up ταβέρνα. Ένα νέο, ευέλικτο, επιχειρηματικό μοντέλο εστιατορίου που στήνεται για μια βραδιά, μέσα σε ένα ήδη υπάρχον εστιατόριο. Κάθε Karamouza event έχει ένα συγκεκριμένο θέμα,  συνδυάζεται με το μενού που προσφέρεται εκείνην την ημέρα και περιλαμβάνει εκτός του γεύματος διάφορες διασκεδαστικές δραστηριότητες όπως, αφήγηση και παιχνίδια εμπνευσμένα από την ελληνική κουζίνα, την παράδοση και τον πολιτισμό. Βασικός στόχος της Karamouza είναι να γνωρίσουν οι καλεσμένοι ελληνικές γεύσεις στο φαγητό, έτσι όπως τις απολαμβάνουμε εμείς στην Ελλάδα και να μάθουν περισσότερα για την ελληνική κουλτούρα και τους διάφορους τόπους μας.  Απώτερος σκοπός είναι να εμπνευστούν ώστε να θελήσουν να επισκεφτούν την Ελλάδα, να δοκιμάσουν τα τοπικά προϊόντα και να γνωρίσουν και από κοντά την ελληνική φιλοξενία. Πώς σκέφτηκες την ιδέα της Karamouza; Η Karamouza ξεκίνησε ως ένα home supper club στο σπίτι μου στο Λονδίνο. Μια παρέα έξι ατόμων «έκλεινε τραπέζι» κι εγώ τους μαγείρευα ελληνικά φαγητά, έτσι όπως τα τρώμε κι εμείς στην Ελλάδα, γιουβέτσι, ψαρόσουπα αυγολέμονο, σπανακόπιτα, φάβα, γαρίδες σαγανάκι, ρεβυθάδα, μπουγάτσα κλπ.  Άρεσε πολύ στον κόσμο και κάποια στιγμή το τραπέζι στο σαλόνι μου δεν μας χωρούσε πια. Βρήκα λοιπόν ένα εστιατόριο όπου μπορούσα να χρησιμοποιήσω την κουζίνα και ορισμένα τραπέζια για 40-50 άτομα. Με δύο φίλους μας ήρθε η ιδέα να φτιάξουμε μια βραδιά με θέμα το ταξίδι του Οδυσσέα. Ψάξαμε και βρήκαμε πληροφορίες για συνταγές από τα αρχαία χρόνια και διάφορα υλικά που θα μπορούσαν να υπάρχουν τότε. Φτιάξαμε το μενού έτσι ώστε να έχει σχέση με την Οδύσσεια και τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες της…