Οδηγήστε με στυλ

Menu
Αφιέρωμα

Πηνελόπη Συλλιγνάκη: Μια χημικός στον κόσμο της Jazz

Previous article Next article

Όταν μέσα από τη μουσική αισθάνεσαι την αυτοπραγμάτωση, λατρεύεις αυτό που βλέπεις και ακούς και θέλεις να το μοιραστείς και με άλλους, τότε σίγουρα μιλάμε για την Πηνελόπη Συλλιγνάκη, χημικό αλλά και μουσική παραγωγό που παρουσίασε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη ένα ιδιαίτερα πρωτοποριακό εργαστήρι ιστορίας της Jazz

Την Κυριακή το απόγευμα βρεθήκαμε στον νέο χώρο της σχολής χορού Swing Academy, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μαζί με πολλά νέα παιδιά παρακολουθήσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον και  διαφορετικό project, ένα Workshop για την Ιστορία της Jazz με αφηγήτρια την Πηνελόπη Συλλιγνάκη. Η Πηνελόπη είναι χημικός και παράλληλα έχει ασχοληθεί με τη μουσική, στη θεωρία αλλά και στην πράξη. Εμπνευσμένη από τα σόλο μουσικών στράφηκε προς μια μακρόχρονη εξερεύνηση του κόσμου της jazz. Παίζει μουσική ως DJ σε μαγαζιά και events στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Στο ραδιόφωνο συμμετείχε ως μουσικός παραγωγός μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες jazz εκπομπές που έχουν υπάρξει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και τώρα την παρακολουθήσαμε σε αυτό το ιδιαίτερα ενδιαφέρον νέο εγχείρημα, ένα workshop που συνδυάζει αρμονικά τη θεωρία, τη μουσική αλλά και τον χορό. Στον χρόνο που βρεθήκαμε στο βιοτεχνικό κτίριο της οδού Καθολικών, ταξιδέψαμε από τη Νέα Ορλεάνη και τους μαγευτικούς ρυθμούς που την κατέκλυζαν στις αρχές του 20ου αιώνα, στη Νέα Υόρκη των 30ς και 40ς, με το Apollo Theatre και το Carnegie Hall, στο Chicago με την πιο σκοτεινή πλευρά του, μέχρι και την Ευρώπη, το Παρίσι και το Βέλγιο του Django Reinhardt, την άνθιση της Swing, το τέλος της αλλά και αργότερα την αναβίωση της και τη μετάλλαξή της σε πιο σύγχρονους ήχους. Με την ευκαιρία του Jazz Workshop, συναντήσαμε την Πηνελόπη και συζητήσαμε μαζί της για ταξίδια, μετακινήσεις και σκέψεις για το μέλλον… Σου αρέσουν τα ταξίδια; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου προορισμοί; Τα λατρεύω! Πέρα από την ευκαιρία απόδρασης από την καθημερινότητα, αποτελούν  μεγάλη πηγή έμπνευσης. Γεμίζω την ψυχή μου εμπειρίες, εικόνες, ήχους, μυρωδιές. Γνωρίζοντας διάφορους πολιτισμούς, αντλώ δημιουργικά εφόδια. Αγαπημένος προορισμός είναι οποιοσδήποτε θα με τροφοδοτήσει με τα παραπάνω. Οι ημέρες και οι νύχτες στο Παρίσι, άνοιξη στην ιταλική ύπαιθρο, καλοκαίρι στη Βαρκελώνη. Business or Pleasure; Ταξιδεύεις πολλές φορές για project και event, προτιμάς ένα ταξίδι που συνδυάζει και δουλειά ή πιστεύεις είναι καλύτερο να…

Roadtrip

New York state of… driving

Previous article Next article

Ταξιδέψαμε στη Νέα Υόρκη και εκτός όλων των άλλων θαυμαστών και αξιοπερίεργων που σε μαγνητίζουν σ΄ αυτήν την πόλη, εντυπωσιαστήκαμε από την κίνηση, τις ευφυείς διεξόδους στο κυκλοφοριακό και τις συνήθειες πεζών και οχημάτων της μεγαλούπολης.

Soferina new york state of driving

H Soferina ταξίδεψε πρόσφατα στη Νέα Υόρκη. Αυτό το μικρό διάλειμμα από τη Θεσσαλονικιώτικη καθημερινότητα έγινε μια ευκαιρία εξερεύνησης της μετακίνησης με αυτοκίνητο στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Εδώ  στο περίφημο Big Apple με το πολύβουο πλήθος και την απίθανη κυκλοφοριακή συμφόρηση περιηγηθήκαμε στην Madison Avenue, στην 5η Λεωφόρο αλλά και σε λιγότερο φημισμένους δρόμους, στις λεωφόρους του Bronx, τα στενά του Brooklyn, του Greenwich Village, του Soho, ακόμα και στους λόφους του Harlem στο Βορρά και τέρμα Νότια του Staten Island… Απέραντες λεωφόροι, μικρότεροι δρόμοι και στενά, όλα χτισμένα άψογα, κάθετες και παράλληλες ολόισιες γραμμές, σαν να τις έχεις τραβήξει με την ακρίβεια ενός χάρακα. Αυτή η απόλυτη τάξη στη διαμόρφωση των δρόμων του Manhattan, πληροφορηθήκαμε πώς δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1811, τότε που ξανασχεδιάστηκε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης με βάση τη δημόσια φιλοσοφία της εποχής που ήθελε να τονίσει την ισότητα και την ομοιομορφία. Μέσα σε αυτούς τους ολόισιους δρόμους, στους οποίους περίεργο αλλά δεν χάνεσαι ποτέ, εκατομμύρια Νεοϋορκέζοι και τουρίστες περνούν την ημέρα τους, πηγαίνοντας στη δουλειά ή βολτάροντας καθώς περιεργάζονται κάποιον εντυπωσιακό ουρανοξύστη. Ανάμεσα σ’ όλα τ’ αυτοκίνητα. Αναρίθμητα αυτοκίνητα παντού. Παρκαρισμένα, σε κίνηση, σε μποτιλιάρισμα όλο και κάτι ανακαλύπτεις κοιτώντας τα, αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της  καταπληκτικής μεγαλούπολης, τόσο διαφορετικής από τις πρωτεύουσες της Ευρώπης. Τα πάντα στην Αμερική είναι μεγάλα Όπως τα περισσότερα πράγματα στην Αμερική, από τα αλουμινένια κουτιά της Coca Cola μέχρι τα κτίρια, έτσι και τα αυτοκίνητα που περνούν στον δρόμο είναι όλα πολύ μεγάλα. Ξεχάσαμε για λίγο τα mini αυτοκινητάκια της πόλης και των νησιών μας στην Ελλάδα. Στο σκηνικό της Νέας Υόρκης αντικαταστάθηκαν με τεράστια SUVs και αυτοκίνητα πάνω από 2000 κυβικά. Η Νέα Υόρκη βεβαίως είναι μια πόλη στην οποία πολλοί δεν θεωρούν απαραίτητο το αυτοκίνητο καθώς η συγκοινωνία εξυπηρετεί σε πολύ μεγάλο βαθμό κάθε μετακίνηση. Παράλληλα, οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης προτιμούν το περπάτημα, καθώς δείχνουν οι στατιστικές, διασχίζοντας κατά μέσο όρο 8 χλμ. την ημέρα.…

Soferina new york state of driving
Roadtrip

Στις μαγευτικές πλευρές του Βίκου

Previous article Next article

Άνω Πεδινά, Πάπιγκο, Βραδέτο και άλλα όμορφα πέτρινα χωριά στο Ζαγόρι της Ηπείρου, ο Βοϊδομάτης με τα τυρκουάζ πεντακάθαρα νερά του και η αναρρίχηση στη χαράδρα του Βίκου είναι στιγμές μιας διαδρομής στο πιο όμορφο τοπίο που έχετε δει ποτέ.

Άνω Πεδινά, Πάπιγκο, Βραδέτο και άλλα όμορφα πέτρινα χωριά στο Ζαγόρι της Ηπείρου, ο Βοϊδομάτης με τα τυρκουάζ πεντακάθαρα νερά του και η αναρρίχηση στη χαράδρα του Βίκου είναι στιγμές μιας διαδρομής στο πιο όμορφο τοπίο που έχετε δει ποτέ. Σταματήσαμε το μικρό και θαυματουργό μας FIAT PANDA σε έναν μικρό χώρο στην είσοδο του χωριού. Οι ταμπέλες έδειχναν ότι το μέρος που ψάχνουμε είναι προς τον γκρεμό. Φτάνω στην άκρη, κοιτάω το πέτρινο μονοπάτι, ψάχνω να βρω το τέλος του αλλά μάταια, δε φαίνεται τίποτα. Πάμε; με ρωτάει ο άντρας μου με ανυπομονησία. Πάμε του λέω και ξεκινάμε να κατεβαίνουμε το σχεδόν κάθετο πέτρινο μονοπάτι, που γρήγορα έγινε χωμάτινο και λίγο πιο κάτω έγινε μια καφέ γραμμή πάνω στη γη ενώ αργότερα στένεψε τόσο που αναρωτιόμασταν αν αυτό είναι τελικά το μονοπάτι. Σε όλη τη διαδρομή όμως είχαμε στην άκρη του ματιού μας, αυτήν την τυρκουάζ κηλίδα νερού που σε έκανε να ανυπομονείς να φτάσεις για να δεις αν όντως είναι τόσο όμορφη από κοντά. Μετά από αρκετό περπάτημα και σκέψεις άγχους για τον ανηφορικό γυρισμό που μας περίμενε, φτάνουμε σε ένα μικρό παλιό οίκημα. Μια παλιά εκκλησία. Τόσο μικρή που με το ζόρι χωράς να μπεις για να τη δεις αλλά τόσο περίεργα όμορφη που δεν μπορείς να μείνεις απ’ έξω. Πίσω της ψηλά δέντρα που κρύβουν το πιο όμορφο τοπίο που έχω δει ποτέ. Νερό. Ποτάμι. Καθαρό σαν κρύσταλλο. Τυρκουάζ και τόσο παγωμένο που μουδιάζεις σε δευτερόλεπτα. Ψηλά πράσινα δέντρα, ένας τοίχος βουνού μπροστά σου και κάτω από τις πέτρες που πατάς, αναβλύζει νερό. Είναι η γέννηση του ποταμού Βοϊδομάτη. Ενός από τους καθαρότερους ποταμούς της Ευρώπης. Είναι τόσο όμορφο το τοπίο και το νερό που σε καλούν να βουτήξεις έστω και για λίγα δευτερόλεπτα, κάτι που έγινε και ήταν νομίζω η πιο γρήγορη είσοδος-έξοδος που θα μπορούσε να γίνει. Δυσκολευτήκαμε να φύγουμε αλλά είχαμε τον γυρισμό στο χωριό Βίκο για αρχή και για συνέχεια πολλά ακόμα…

Αφιέρωμα

Κλασικές ρέπλικες Porsche δια χειρός Ελλήνων

Previous article Next article

Οι κλασσικές ρέπλικες Porsche της Replicar Hellas φτιάχνονται στην Κατερίνη και ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο.

Πόσο μεγάλη φήμη έχουν αποκτήσει τελευταία οι ρέπλίκες Porsche που κατασκευάζονται στην Ελλάδα πολλοί το γνωρίζουν και δίκαια. Είναι το πρώτο προϊόν αυθεντικής παραγωγής στη χώρα μας, μια σοβαρή και αξιόλογη προσπάθεια, επιτέλους made in Greece. Η Replicar Hellas, η εταιρεία που  παράγει τις κλασικές ρέπλικες της Porsche είναι μοναδική στην Ελλάδα. Αν και δραστηριοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στον χώρο της κατασκευής πιστών αντιγράφων, μόλις πριν από λίγους μήνες κατάφερε να πάρει την πολυπόθητη άδεια για κυκλοφορία των προϊόντων της στη χώρα μας. Τα μοντέλα της είναι όλα χειροποίητα και το κυριότερο χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης στο εξωτερικό. Επισκεφτήκαμε λοιπόν και εμείς με τη Soferina, ένα ωραίο ανοιξιάτικο πρωινό, τις εγκαταστάσεις της Replicar Hellas στην Κατερίνη για να δούμε από κοντά την πρωτότυπη αυτή ιδέα. Συνομιλήσαμε με τον υπεύθυνο Επικοινωνίας, κ. Ιωάννη Νάτσο και εντυπωσιαστήκαμε με την παραγωγή και τη φινέτσα των αυτοκινήτων. Μέχρι πρότινος τα οχήματά σας δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν  στην Ελλάδα. Μπορείτε να μας πείτε ποιες ήταν οι δυσκολίες και τι άλλαξε εν τω μεταξύ; Για να βγάλει η εταιρεία μας έγκριση έπρεπε να περάσει το νομοσχέδιο που περιλάμβανε πολλές κατηγορίες τροποποιήσεων, το οποίο ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2015. Στη συνέχεια έπρεπε να συνεργαστούμε με κάποιον φορέα ελέγχου που θα μπορούσε να μας δώσει την πιστοποίηση των Ευρωπαϊκών standards που περιλαμβάνει έλεγχο φρένων, ασφάλειας και εκπομπών ρύπων. Αυτός ήταν ο πρώτος σκόπελος. Αφού καταθέσαμε όλα τα απαραίτητα έγγραφα ανακαλύψαμε πως υπήρχαν κάποια κενά στο νομοσχέδιο. Συγκεκριμένα δεν διευκρινιζόταν ο τρόπος που θα πρέπει να περάσει ΚΤΕΟ ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Τα καταφέραμε όμως, χάρη σε μια εγκύκλιο που περιλάμβανε δεδομένα που αφορούσαν περιπτώσεις όπως η δικιά μας.  Πότε ξεκίνησε την παραγωγή η RCH και για ποιο λόγο ασχοληθήκατε με ρεπλίκες και όχι με νέα μοντέλα; Ο κ. Ηλίας Γαγανέλης εργάστηκε για πολλά χρόνια στη Γερμανία ως φανοποιός με ειδίκευση στην κατασκευή εξατομικευμένων body kits. Αφού γύρισε στην Ελλάδα και άνοιξε τη δική του επιχείρηση, αποφάσισε να κατασκευάσει ρεπλίκες.…

Αφιέρωμα

10η Πανελληνία Συνάντηση Σκαραβαίων και Κλασικών Οχημάτων

Previous article Next article

Ξεναγηθήκαμε, γνωρίσαμε και θαυμάσαμε από κοντά τα αυτοκίνητα της 10ης Πανελλήνιας Συνάντησης Σκαραβαίων και Κλασικών Οχημάτων ενώ συνομιλήσαμε με τον πρόεδρο της Λέσχης Κλασικών Αυτοκινήτων και σας παρουσιάζουμε τη συνέντευξη που μας έδωσε.

Η Soferina βρέθηκε στο camping Ολύμπιος Ζευς στην Πλάκα Λιτοχώρου για τη 10η Πανελλήνια Συγκέντρωση Σκαραβαίων και Κλασικών Οχημάτων και μίλησε με τον πρόεδρο της Ε.Λ.Κ.Α (Ελληνική Λέσχη Κλασσικών Αυτοκινήτων). κ. Δαριώτη Αναστάσιο. Από πότε υπάρχει η ΕΛΚΑ και ποιος είναι ο σκοπός της; Η λέσχη ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 2006 και έχει έδρα την Καρύταινα Αρκαδίας. Επιλέξαμε την Καρύταινα γιατί είναι το μόνο μέρος στην Ελλάδα μαζί με την Ακρόπολη που δεν κατεβαίνει ποτέ η Ελληνική σημαία. Θέλαμε να δημιουργήσουμε μια λέσχη που να αφορά τα κλασικά οχήματα στον τόπο μας και έτσι ξεκινήσαμε. Υποστηρίζουμε όλους τους τύπους των κλασικών. Ο σκοπός της λέσχης είναι η διατήρηση και η συνεχής συντήρησή τους, καθώς και η διαιώνισή τους στο διάβα του χρόνου μαζί με τη χαρά που μας προσφέρουν. Προσφέρετε κάποια βοήθεια στο κομμάτι της συντήρησης; Ασφαλώς και βοηθάμε όλα τα μέλη. Κάνουμε τεχνικά σεμινάρια στον χώρο του εντευκτηρίου όπου λύνουμε ένα κινητήρα για να τον γνωρίσουν τα νεότερα μέλη και να μάθουν να τον συντηρούν μόνοι τους ή ακόμα τους παραπέμπουμε σε περίπτωση βλάβης στους κατάλληλους μηχανικούς. Πόσα μέλη έχει η λέσχη αυτή τη στιγμή και πόσες γυναίκες ασχολούνται πραγματικά ; Έχουμε 170 μέλη τα οποία συνεχώς αυξάνονται. Υπάρχουν αρκετές γυναίκες που είναι ενεργές στη λέσχη μας. Οργανώνετε κάποιο ράλι με κλασικά οχήματα; Κάθε χρόνο οργανώνουμε ένα ράλι regularity εντός του νομού Αττικής προς τιμήν του μεγάλου οδηγού Μηνά Βουρδουμπάκη που εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλούς αγώνες, όπως το Ράλι Ακρόπολις και το Μόντε Κάρλο. Το ονομάζουμε Μεσογειακό Ράλι και πλέον βαδίζουμε για τη διοργάνωση του 5ου στη σειρά.  Τι άλλες εκδηλώσεις έχετε πέραν του ράλι; Εκτός από το ράλι διοργανώνουμε εκδηλώσεις εκδρομικού χαρακτήρα, περιήγησης και κάποιες στατικές. Φέτος είναι η δέκατη χρονιά που γίνεται η συγκέντρωση των κλασικών οχημάτων. Έχει μεγάλη ανταπόκριση και από ποιες περιοχές έχουν έρθει οι ιδιοκτήτες τους; Έχουν έρθει γύρω στα εξήντα οχήματα, χωρίς να μετράμε τα μηχανάκια. Είμαστε χαρούμενοι γιατί φέτος ήρθαν άνθρωποι απ’ όλη την…

Αφιέρωμα

1η Έκθεση Κλασσικών οχημάτων Βορείου Ελλάδος

Previous article Next article

Η 1η Εκθεση Κλασσικών Οχημάτων έγινε πραγματικότητα στη Θεσσαλονίκη και μας ταξίδεψε πίσω στο χρόνο με τα vintage αυτοκίνητά της.

Επιτέλους το πρώτο Classic Festival με vintage αυτοκίνητα διοργανώθηκε επίσης και στη Θεσσαλονίκη. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Μακεδονικού και διήρκησε από τις 19 έως τις 24 Μαΐου. Πολλοί φίλοι των κλασσικών οχημάτων έσπευσαν από διάφορες πόλεις της Μακεδονίας για να απολαύσουν τα μοντέλα και να τα φωτογραφήσουν. Στην έκθεση εκτός από τα πολλά οχήματα ιδιωτών πήραν μέρος και αυτοκινητιστικά clubs, όπως η Λέσχη Σκαραβαίου Θεσσαλονίκης. Τη διοργάνωση της έκθεσης ανέλαβε ο γνωστός στους κύκλους των κλασσικών οχημάτων, εκδότης του περιοδικού Classic Century, κ. Μιχάλης Ρασιδάκης. Κάποια από τα αυτοκίνητα που ξεχωρίσαμε ήταν τα: Ford Koln V8 1954 , Citroen B14 1926, Dodge Brothers Series 1926, Land Rover Series II 4, το Fiat 600 T Camper του κ. Ρασιδάκη. Άλλα όμορφα αυτοκίνητα ήταν τα: Renault Juva 4 1948, Riley 1946, Cadillac Eldorado, Peugeot 404 Berlina 1969 & 403 1958, Mercedes 107S 1952 και η ξεχωριστή Studebaker Champion. Επίσης υπήρχαν πολλά κλασσικά VW Beetle και δεν έλειπαν οι μεταγενέστερες Mercedes. Παρόλο που ο καιρός δεν ευνόησε την ομαλή διεξαγωγή της έκθεσης, η προσέλευση του κοινού υπήρξε ικανοποιητική και οι διοργανωτές φεύγοντας υποσχέθηκαν να επιστρέψουν δριμύτεροι του χρόνου με μια ακόμη πιο πλούσια έκθεση κλασσικών οχημάτων, αλλά αυτή τη φορά σε κλειστό χώρο. Χορηγός επικοινωνίας του 1ου Classic Festival ήταν η Soferina και από το stand της οι προσερχόμενοι μπορούσαν να προμηθευτούν το νέο ανοιξιάτικο τεύχος. Τέλος, τα έσοδα από τη λαχειοφόρο αγορά του φεστιβάλ δόθηκαν ως δωρεά στο ορφανοτροφείο «Μέλισσα». Η έκθεση ήταν μια πραγματική απόλαυση και περιμένουμε από τώρα την επόμενη χρονιά για την επανάληψή της. κείμενο: Κωνσταντίνος Μιχαλέας

Roadtrip

Μια επίσκεψη στη Χαϊντού

Previous article Next article

Το δάσος της Χαϊντούς είναι ένα πράσινο φυσικό όριο ανάμεσα στους νομούς Δράμας και Ξάνθης. Γνωρίστε μια υπέροχη διαδρομή μέσα σε ρυάκια, ποτάμια, πυκνές και πανύψηλες οξιές και σημύδες

Όχι δεν είναι ηρωίδα σε κάποιο τουρκικό σήριαλ! Δάσος είναι και μάλιστα πυκνό και πανέμορφο! Ήρθε η ώρα για ένα διάλειμμα στην εξοχή! Να αποσυνδεθούμε από το ιντερνέτ και να συνδεθούμε και πάλι με τη μητέρα φύση. Πράσινο, καθαρός ουρανός, οξυγόνο και λίγη δροσιά… για να σφίξει το δέρμα και να νοιώσει ζωντανό το σώμα. Η αλήθεια είναι ότι από την πόλη της Δράμας που μένουμε είναι πολλές οι επιλογές μας για φύση στα γρήγορα, αλλά για το δάσος της Χαϊντούς αξίζει να κάνει κανείς και λίγα χιλιόμετρα παραπάνω. Πρώτα από όλα, κλείνουμε δωμάτια για δύο μέχρι πέντε άτομα στον ξενώνα. Εννοούμε βέβαια διαμονή σε μικρά ξύλινα σπιτάκια, στο κέντρο του δάσους της Χαϊντούς. Μη φοβάσαι, δεν είναι σπαρτιάτικης διαβίωσης. Μέσα υπάρχει τζάκι και ηλεκτρικό καλοριφέρ για θέρμανση, εξοπλισμένη κουζίνα, κρεβάτια και μπάνιο με ζεστό νερό. Το δάσος της Χαϊντούς ή αλλιώς Ερύμανθος είναι ένα πράσινο φυσικό όριο ανάμεσα στους νομούς Δράμας και Ξάνθης. Είναι τμήμα της οροσειράς Κούλας στην Κεντρική Ροδόπη. Το Δασικό χωριό είναι κοντά στην ομώνυμη κορυφή Ερύμανθος, στο κέντρο του δάσους και από εκεί μπορείς να διακρίνεις την ψηλότερη κορυφή, το Γυφτόκαστρο, στα 1828 μέτρα. Μέσα στο δάσος ευδοκιμούν 3.130 είδη φυτών, τα οποία, προήλθαν αρχικά από το «κατέβασμα» των τελευταίων παγετώνων στη Νότια Ευρώπη, βρήκαν έδαφος και συνθήκες και έγιναν θησαυρός! Εκεί ζει και το Κόκκινο Ελάφι, το μεγαλύτερο φυτοφάγο της χώρας μας, όχι μόνο του φυσικά, αλλά παρέα με αρκούδες, ζαρκάδια, λύκους, αγριόχοιρους και πολλά σπάνια πτηνά. Μαζεύεις λοιπόν την παρέα και τα μπαγκάζια σας… μην ξεχάσεις τη φωτογραφική μηχανή, θα σου χρειαστεί. Ξεκινάτε για Δράμα ή Ξάνθη και κάπου ανάμεσα στη διαδρομή Δράμας – Ξάνθης, στρίβεις για το χωριό Καρυόφυτο. Από εκεί φτάνεις στο ορεινό χωριό του Λειβαδίτη, στα 1300μ. υψόμετρο, έχει και εκεί ξενώνα αν θέλεις να μείνεις αλλά αξίζει το κόπο να ανέβεις λίγο ακόμα. Σε 10 χιλιόμετρα θα φτάσεις στο Δασικό χωριό του Ερυμάνθου. Αν είναι χειμώνας μην το φοβηθείς,…

Αφιέρωμα

Elektronio «Re-imagine your vehicle»

Previous article Next article

Με motto «Re-imagine your vehicle», η Άννα Χλιούρα και ο Παντελής Ζάρκος ίδρυσαν το Elektronio. Tο Elektronio είναι μια μοντέρνα επιχείρηση η οποία παράγει εξατομικευμένα για κάθε πελάτη το δικό του προσωπικό όχημα για το αστικό περιβάλλον. Η Άννα έχει αναλάβει το Επικοινωνιακό και το Τμήμα Μάρκετινγκ, ενώ ο Παντελής είναι ο σχεδιαστής και κατασκευαστής των ιδιαίτερων οχημάτων.

Τι είναι το Elektronio; Το Elektronio είναι η εταιρία μας που ξεκίνησε το Μάιο. Είναι μια επιχειρηματική προσπάθεια όπου σχεδιάζουμε και κατασκευάζουμε ηλεκτρικά ποδήλατα με ιδιαίτερη γεωμετρία και φιλοσοφία. Πότε ξεκίνησε η δραστηριότητα σας;  Ξεκινήσαμε το Μάιο αλλά είχαμε σχετική εμπειρία από πριν. Είχαμε πάρει μέρος σε μια παλαιότερη προσπάθεια, αλλά αποφασίσαμε μαζί να ξεκινήσουμε από την αρχή βάση του ίδιου σκεπτικού και οράματος που έχουμε. Ο Παντελής ασχολείται εδώ και πέντε χρόνια με ιδιαίτερες κατασκευές. Πώς λέγεται το μοντέλο σας και σε τι διαφέρει από τα άλλα ποδήλατα; Το μοντέλο μας λέγεται Play και είναι  ένα τρίκυκλο ηλεκτρικό ποδήλατο. Ανήκει στη κατηγορία των «tilting trikes», δηλαδή πλαγιάζει και στρίβει ταυτόχρονα και ανεξάρτητα. Αυτό παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια στον οδηγό και το κάνει πιο ευέλικτο από τα υπόλοιπα τρίτροχα. Είναι άνετο χάρη στην ειδική θέση οδήγησης αλλά και της ηλεκτρικής υποβοήθησης. Με την μικρότερη μπαταρία μπορεί να διανύσει 35 χλμ., αλλά επειδή τα ποδήλατα μας είναι custom made μπορούμε να βάλουμε και μεγαλύτερες μπαταρίες. Ο σχεδιασμός έγινε με αυτό τον τρόπο μετά από μελέτη. Ο στόχος μας είναι να κατασκευάσουμε ένα όχημα αστικής μετακίνησης, μικρό, ευέλικτο, eco-friendly το οποίο να συνδυάζει και το στοιχείο της γυμναστικής. Σχεδιάζουμε να δημιουργήσουμε την κλειστή έκδοση και γι’ αυτό έχει τους δύο τροχούς μπροστά ώστε να είναι πιο αεροδυναμικό αλλά και οπτικά πιο όμορφο. Επίσης επειδή είναι custom made μπορούμε να έχουμε προσαρμόσιμους αποθηκευτικούς χώρους. Μπορούμε να προσαρμόσουμε παιδικό κάθισμα για ένα γονέα ή επιπλέον χώρους αποθήκευσης. Επιδέχεται πολλών τροποποιήσεων και αυτό το καθιστά ένα ευφυές εργαλείο για commuters, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ διασκεδαστικό. Επίσης, στο Play έχουν περιληφθεί καινοτόμες ιδέες στη κατασκευή του.  Έχει ένα μηχανισμό με τον οποίο «κλειδώνει» για να είναι περισσότερο σταθερό και να μπορεί ο αναβάτης να το χρησιμοποιήσει όταν σταματήσει σε κάποιο φανάρι ή και για να το συνηθίσει αρχικά. Θέλουμε μελλοντικά να βελτιώσουμε το μοντέλο μας προσθέτοντας ένα επιπλέον σύστημα μέσω του οποίου ο αναβάτης θα μπορεί να χειρίζεται τα δεδομένα του ποδηλάτου.…

Editorial

Αναμνήσεις από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης

Previous article Next article

Ένας κόσμος ολόκληρος που τρέχει, δουλεύει, χαίρεται, ονειρεύεται και τελικά ενδιαφέρεται. Η ΔΕΘ είναι η ευκαιρία της πόλης να γίνει βασίλισσα. Καλή επιτυχία σε όλους!

Ήρθε πάλι ο καιρός να πάμε στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης, η αδερφή μου κι εγώ χαιρόμαστε πολύ, θα βρούμε όλα εκείνα που θα μας κάνουν μικρούς εκθέτες και εμπόρους στο σπίτι. Μπροσούρες, διαφημιστικά, μικρά δωράκια, όλα εκείνα τα αναμνηστικά που φερμένα σε μια σακούλα γίνονται το καθιερωμένο μας παιχνίδι του Σεπτεμβρίου! Ο μπαμπάς έχει βέβαια άλλη ιδέα, θέλει να μας πάει πρώτα και μόνο από τον “Σαλίγκαρο” για να δει τα όνειρα του να ζωντανεύουν. Αυτοκίνητα, αυτοκίνητα, αυτοκίνητα! Θα τον πείσουμε όμως να κάνουμε βόλτα και στα άλλα περίπτερα πάση θυσία. Από εκείνα τα χρόνια που βαριόμασταν αφάνταστα τα αυτοκίνητα έως την ημέρα που το αυτοκίνητο έγινε το επάγγελμα μου, πέρασαν πολλές γλυκές σκέψεις για την έκθεση της Θεσσαλονίκης. Οικογένειες ολόκληρες να ψάχνουν άλλος για έπιπλα, άλλος για αυτοκίνητα, άλλος για κουλτούρα ή και μουσική, άλλος μόνο να φάει και να ξεσκάσει. Ό,τι και να ’ναι, είναι ένας κόσμος ολόκληρος που τρέχει, δουλεύει, χαίρεται, ονειρεύεται και τελικά ενδιαφέρεται. Η ΔΕΘ είναι η ευκαιρία της πόλης να γίνει βασίλισσα. Θέλω να είμαι κι εγώ μέρος αυτού του παιχνιδιού γι’ αυτό και είμαι πάλι εδώ. Αυτή την φορά με τη SOFERINA γιατί τελικά ήταν αδύνατον, τόσα αυτοκίνητα που έβλεπα μικρή και τόσα που άκουγα για αυτά και τη συντήρηση τους, να μην τα αγαπήσω. κείμενο: Άννα Λαζοπούλου

Roadtrip

Ταξίδι στη Νότια Φινλανδία

Previous article Next article

Ταξίδι στη Σκανδιναβία Ένας μοναδικός, αν και όχι και τόσο συνηθισμένος προορισμός, είναι η Νότια Φινλανδία. Βρίσκεται στην ανατολική Σκανδιναβία και πρόκειται για μια χώρα απαράμιλλης ομορφιάς. Από τα όμορφα και μοναδικά τοπία που θα συναντήσεις μόνο σε χώρες του Βορρά, μέχρι την ζεστή φιλοξενία των ανθρώπων που θυμίζει πολύ την ελληνική. Μετά από 3 ώρες πτήσης, προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Ελσίνκι. Το Vantaa βρίσκεται λίγο έξω από την πρωτεύουσα και είναι ένα απίστευτα οργανωμένο αεροδρόμιο. Μόλις βγαίνεις από τον έλεγχο αποσκευών, δίπλα ακριβώς υπάρχει σταθμός τρένων και αστικών – υπεραστικών λεωφορείων. Εκεί μας περίμεναν οι υπεύθυνοι της εταιρείας Leasing για την παράδοση του SUV, άκρως απαραίτητου για μια χώρα με τόσο χιόνι και πάγο. Από το Helsinki στο Mikeli, διαδρομή ανάμεσα σε παγωμένα δάση και λίμνες. Πρώτος προορισμός μας το Μίκκελι, μια μικρή πόλη 231 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ελσίνκι. Εκεί θα επισκεπτόμασταν ένα μουσείο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με αυθεντικά όπλα της εποχής και απεικονίσεις πεδίων μαχών. Η Φινλανδία είναι μια χώρα γεμάτη λίμνες και δάση. Πολλές πόλεις συνδέονται ακτοπλοϊκά μεταξύ τους όταν λιώσουν οι πάγοι και οι λίμνες. Η διαδρομή μας ήταν σύντομη και ο δρόμος καθαρός. Η φύση κοιμάται ακόμα τον Απρίλιο λόγω του πολικού ψύχους και όλα τα τοπία ήταν γκρίζα. Από το Mikeli στο Pieksämäki, για βόλτα πάνω σε παγωμένη λίμνη. Μετά την διανυκτέρευσή μας στο Μίκκελι και την επίσκεψη μας το επόμενο πρωί στο πολεμικό μουσείο, αναχωρήσαμε για τον δεύτερο προορισμό μας, το Πιεκσαμάκι. Εκεί είχαμε την τύχη να πάμε σε μια οργανωμένη εκδρομή πάνω σε δύο παγωμένες λίμνες και να δοκιμάσουμε κάποια παραδοσιακά εδέσματα με σολομό. Η πεζοπορία πάνω σε παγωμένες λίμνες ήταν κάτι το συγκλονιστικό, ειδικά εάν είσαι Έλληνας και βλέπεις χιόνι μερικές μέρες το χρόνο. Μετά το τέλος της πορείας, είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε σάουνα σαν γνήσιοι Φινλανδοί. Μετά από τόσο κρύο είναι ότι καλύτερο για να χαλαρώσει το σώμα από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Τέλος, η σούπα σολομού για δείπνο, ήταν το αποκορύφωμα της…

Close Menu