Οδηγήστε με στυλ

Menu
Αφιέρωμα

Αυτοκίνητο και υψηλή γαστρονομία

Previous article Next article

Η Soferina από το ξεκίνημά της ανέπτυξε μια αποκλειστική συνεργασία με το αγαπημένο food blog  Lena’s Fusion Cooking. H επιλογή μας αυτή αναγνωρίζεται πλέον ως παγκόσμια τάση. Με παρακαταθήκη την απίθανη ιστορία των αδελφών Michelin, η Soferina αναζητά το στυλ. Από το ταξίδι, το αυτοκίνητο και την οδήγηση, μέχρι το ταξίδεμα μέσα από γεύσεις και αρώματα επιλέγοντας συνταγές ή εστιατόρια με άποψη. Οι χορηγίες από μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες, οι γαστρονομικές εκθέσεις, τα βραβεία και εκδόσεις του ειδικού τύπου γίνονται συνοδηγοί κατά περίπτωση. Πως μια εταιρεία ελαστικών θέσπισε βραβείο γαστρονομίας; Η ιστορία ξεκινά το 1900 όταν δύο αδέρφια που ήταν παραγωγοί ελαστικών, ο André  και Édouard Michelin δημοσίευσαν τον πρώτο οδηγό κυρίως για χρήση από Γάλλους αυτοκινητιστές. Εκείνη την εποχή υπήρχαν λιγότερα από 3.000 αυτοκίνητα στη Γαλλία. Ο οδηγός Michelin είχε ως στόχο να ενισχύσει τη ζήτηση για αυτοκίνητα, και ως εκ τούτου για τα ελαστικά αυτοκινήτων. Τα αδέλφια Michelin τύπωσαν περί τα 35.000 αντίτυπα με δωρεάν χρήσιμες πληροφορίες για τους αυτοκινητιστές, όπως χάρτες, οδηγίες για την επισκευή και αλλαγή ελαστικών. Στη συνέχει απροστέθηκαν λίστες με μηχανικούς αυτοκινήτων, ξενοδοχεία και πρατήρια βενζίνης. Το 1904 οι αδελφοί δημοσίευσαν ένα παρόμοιο οδηγό στο Βέλγιο. Η διαδικασία αξιολόγησης Το 1936 καθορίστηκαν τα κριτήρια για την απονομή των βραβείων Michelin: Ένα αστέρι: Στο εστιατόριο που ξεχωρίζει στην κατηγορία του. Δύο αστέρια: Άριστη μαγειρική, άξιζε την επίσκεψη. Τρία αστέρια: Εξαιρετική κουζίνα, άξιζε το ταξίδι. Οι «ελεγκτές» της Michelin επισκέπτονται τα εστιατόρια ανώνυμα και δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους. Πολλά από τα κορυφαία στελέχη της εταιρείας δεν έχουν συναντήσει ποτέ έστω και έναν από αυτούς. Μάλιστα, οι «ελεγκτές» δεν αποκαλύπτουν την επαγγελματική τους ταυτότητα, ακόμη και στους γονείς τους. Γιατί μία εταιρεία ελαστικών να δημοσιεύει τον οδηγό Michelin; Η Ακαδημαϊκή έρευνα εξηγεί το φαινόμενο Michelin Σύμφωνα με τη Natalie Mizik, Καθηγήτρια Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, η αξία στην υλοποίηση μιας διαφημιστικής προσπάθειας έγκειται στη σύνδεση της βασικής δραστηριότητας, με την αντίληψη ότι “αυτή είναι η εταιρεία”. Και…

Interview

Karamouza project, μια πραγματική γεύση Ελλάδας

Previous article Next article

Ταξιδέψαμε στο Bristol της Αγγλίας για να συναντήσουμε τη chef Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου και να μάθουμε περισσότερα για το νέο της project, την ‘Karamouza’

Η Αλεξάνδρα Παπαγεωργίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ασχολήθηκε με αυτόν τον χώρο αρκετά χρόνια. Η αγάπη της όμως για την μαγειρική, ιδιαίτερα την αναζήτηση νέων αλλά και πιο παραδοσιακών γεύσεων, τελικά την κέρδισε. Τον τελευταίο καιρό εργάζεται ως chef στο Bristol και συγχρόνως είναι διοργανώτρια ενός πρωτοποριακού προγράμματος που λειτουργεί με πολλή επιτυχία και ονομάζεται Karamouza Project. Η «Karamouza» είναι μια, θα λέγαμε, pop-up ταβέρνα. Ένα νέο, ευέλικτο, επιχειρηματικό μοντέλο εστιατορίου που στήνεται για μια βραδιά, μέσα σε ένα ήδη υπάρχον εστιατόριο. Κάθε Karamouza event έχει ένα συγκεκριμένο θέμα,  συνδυάζεται με το μενού που προσφέρεται εκείνην την ημέρα και περιλαμβάνει εκτός του γεύματος διάφορες διασκεδαστικές δραστηριότητες όπως, αφήγηση και παιχνίδια εμπνευσμένα από την ελληνική κουζίνα, την παράδοση και τον πολιτισμό. Βασικός στόχος της Karamouza είναι να γνωρίσουν οι καλεσμένοι ελληνικές γεύσεις στο φαγητό, έτσι όπως τις απολαμβάνουμε εμείς στην Ελλάδα και να μάθουν περισσότερα για την ελληνική κουλτούρα και τους διάφορους τόπους μας.  Απώτερος σκοπός είναι να εμπνευστούν ώστε να θελήσουν να επισκεφτούν την Ελλάδα, να δοκιμάσουν τα τοπικά προϊόντα και να γνωρίσουν και από κοντά την ελληνική φιλοξενία. Πώς σκέφτηκες την ιδέα της Karamouza; Η Karamouza ξεκίνησε ως ένα home supper club στο σπίτι μου στο Λονδίνο. Μια παρέα έξι ατόμων «έκλεινε τραπέζι» κι εγώ τους μαγείρευα ελληνικά φαγητά, έτσι όπως τα τρώμε κι εμείς στην Ελλάδα, γιουβέτσι, ψαρόσουπα αυγολέμονο, σπανακόπιτα, φάβα, γαρίδες σαγανάκι, ρεβυθάδα, μπουγάτσα κλπ.  Άρεσε πολύ στον κόσμο και κάποια στιγμή το τραπέζι στο σαλόνι μου δεν μας χωρούσε πια. Βρήκα λοιπόν ένα εστιατόριο όπου μπορούσα να χρησιμοποιήσω την κουζίνα και ορισμένα τραπέζια για 40-50 άτομα. Με δύο φίλους μας ήρθε η ιδέα να φτιάξουμε μια βραδιά με θέμα το ταξίδι του Οδυσσέα. Ψάξαμε και βρήκαμε πληροφορίες για συνταγές από τα αρχαία χρόνια και διάφορα υλικά που θα μπορούσαν να υπάρχουν τότε. Φτιάξαμε το μενού έτσι ώστε να έχει σχέση με την Οδύσσεια και τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες της…

Roadtrip

Οδοιπορικό: ακολουθώντας τον ποταμό Αγγίτη

Previous article Next article

Απολαύστε πλούσιες εικόνες της ελληνικής φύσης μέσα από μια διαδρομή στους τόπους της Ανατολικής Μακεδονίας με πυκνή βλάστηση, δυο θαυμάσια σπήλαια και κυρίαρχο στοιχείο στην περιοχή τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού Αγγίτη.

Αλεξία Χατζοπούλου Φωτογραφίες: Αλεξία Χατζοπούλου Το σπήλαιο του Αγγίτη, ή του Μααρά όπως επίσης ονομάζεται, κοντά στην Προσοτσάνη της Δράμας και το σπήλαιο της Αλιστράτης στον νομό Σερρών υπήρχαν στην περιηγητική μου λίστα από καιρό. Λίγο τα καθημερινά τρεξίματα, λίγο το ότι όταν σχεδιάζω εκδρομές για αλλού ξεκινάω και αλλού βγάζω φωτογραφίες, είχαν σαν αποτέλεσμα να περάσει καιρός μέχρι να επισκεφτώ τους μοναδικούς αυτούς προορισμούς της Μακεδονίας μας. Αναπάντεχα, ήρθε ο καιρός, μια Πέμπτη, να θαυμάσω από κοντά το μυστήριο αυτών των σπηλαίων και όχι μόνο. Η διαδρομή οδηγώντας από τη Θεσσαλονίκη είναι απολαυστική. Είτε ακολουθήσετε την Εγνατία οδό, είτε πάρετε «λάθος» έξοδο, και περάσετε από τις Σέρρες, η ελληνική φύση θα σας ανταμείψει με την ομορφιά της. Η τοποθεσία κοντά στο σπήλαιο του Αγγίτη κατακλύζεται από πλούσια βλάστηση και κρυστάλλινα νερά, ενώ τα ελκυστικά γεφυράκια που σε προσκαλούν να τα διαβείς, είναι πιθανόν να καθυστερήσουν την είσοδό σας στο σπήλαιο. Αν πάτε για πρώτη φορά στο σπήλαιο, περνώντας την είσοδο, πάρτε μια βαθιά ανάσα, γιατί τίποτα δεν μπορεί να σας προετοιμάσει για την ομορφιά που θα αντικρίσετε. Τα διάφανα νερά του Αγγίτη στο έδαφος του σπηλαίου σε προκαλούν να βγάλεις τα παπούτσια και να βουτήξεις τα πόδια σου, πρόκληση στην οποία όμως κανείς δεν ενδίδει καθώς οι διαδρομές στο σπήλαιο γίνονται κυρίως επάνω σε τεχνητά γεφυράκια. Οι πολύχρωμοι σταλακτίτες που κρέμονται από τους βράχους ξυπνάνε στο μυαλό κάθε είδους μορφές και ξετυλίγουν το κουβάρι των παραμυθιών. Και εκεί που νομίζεις ότι έχεις δει ό,τι πιο όμορφο δημιούργησαν η γη και το νερό στο μέρος αυτό, μπαίνεις στην «Αίθουσα του Τροχού». Το πρώτο που βλέπεις είναι ο μεγάλος υδραυλικός τροχός που παίζει ακούραστα με τα νερά. Υψώνοντας όμως το βλέμμα προς τα αριστερά, το θέαμα σ’  αφήνει άφωνο. Είναι εκεί που το σπήλαιο έρχεται σ’  επαφή με τη φύση έξω. Εκεί που τα υπόγεια πετρώματα σμίγουν με τον ουρανό και τα δέντρα, μέσα από ένα μεγάλο άνοιγμα τόσο μοναδικό, που…

Service

Κεφάλαιο LED

Previous article Next article

Τα φώτα LED (Light Emitting Diodes) ή Δίοδοι εκπομπής φωτός στα Ελληνικά, είναι ημιαγωγοί οι οποίοι παράγουν φως όταν διαρρέονται από ηλεκτρισμό.

Τα φώτα LED (Light Emitting Diodes) ή  Δίοδοι εκπομπής φωτός στα Ελληνικά, είναι ημιαγωγοί οι οποίοι  παράγουν φως όταν διαρρέονται από ηλεκτρισμό.  Έχουν σημαντικά  πλεονεκτήματα έναντι των λαμπτήρων πυρακτώσεως  για αυτό και η εφαρμογή τους έχει διαδοθεί και συνεχίζει να διαδίδεται, τόσο στον φωτισμό κτηρίων όσο και σε αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες , βαρέα οχήματα, ακόμη και τρακτέρ. Έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, άνω των 50.000 ωρών, ενώ παράγουν πιο έντονο και καθαρό φως καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια. Δεν αναπτύσσουν μεγάλες θερμοκρασίες, παράγουν φως άμεσα και  είναι ανθεκτικά στους κραδασμούς . Λαμβάνοντας υπόψη τους τα παραπάνω πλεονεκτήματα, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων τοποθετούν φώτα LED στα νέα τους μοντέλα χρόνο με τον χρόνο. Από την άλλη, για όσους έχουν ήδη ένα αυτοκίνητο και θέλουν να αναβαθμίσουν τα φώτα του, υπάρχουν πολλές επιλογές σε after market kit τοποθέτησης φωτισμού led. Στις περισσότερες εφαρμογές οι λάμπες led είναι plug and play, δηλαδή δεν χρειάζεται καμία μετατροπή ή κάποιο πρόσθετο εξάρτημα. Στα αυτοκίνητα με σύστημα canbus, υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί η εγκατάσταση μαζί με τις λάμπες led, ενός ΚΙΤ canbus ώστε να μην εμφανίζεται η ένδειξη σφάλματος στο καντράν. Τα πιο ποιοτικά ΚΙΤ LED διαθέτουν ήδη την ηλεκτρονική πλακέτα για το canbus. Κάποια φανάρια απαιτούν αντάπτορες για την σωστή τοποθέτηση της λάμπας led οι οποίοι έχουν χαμηλό κόστος. Τα LED προσφέρουν μία πιο εύκολη και ασφαλή μετατροπή σε σύγκριση με τα συστήματα XENON, τα οποία απαιτούν διάφορα εξαρτήματα και επιπλέον καλωδίωση, ενώ κατά την λειτουργία του παράγουν ακτινοβολία UV και θεωρητικά δεν πρέπει να τοποθετούνται σε ένα οποιοδήποτε φωτιστικό σώμα. Εκτός από την μετατροπή της μεσαίας και της μεγάλης σκάλας των φώτων μας σε LED μπορούμε να αντικαταστήσουμε και τις υπόλοιπες λάμπες του οχήματος, όπως τα φλας, τα στοπ, το φως της όπισθεν, τα φώτα ημέρας, το φως της πλαφονιέρας κτλ. Αν το όχημά μας δεν διαθέτει φώτα ημέρας, υπάρχουν ΚΙΤ τοποθέτησης εξωτερικών LED φώτων ημέρας διαφόρων τύπων. κείμενο: Δημήτρης Ταρλαντάς, φωτογραφία: Μαριάννα Λαζαρίδου

Roadtrip

Ένας θησαυρός κρυμμένος στην καρδιά της Πελοποννήσου

Previous article Next article

Ένα ταξίδι με μηχανή σε πανέμορφες τοποθεσίες της Πελοποννήσου που σε μεταφέρουν εύκολα στην αρχαία και μεσαιωνική εποχή και μια γνωριμία με μια πολλά υποσχόμενη μονάδα παραγωγής και τυποποίησης ελαιόλαδου, το Κτήμα Μελιτίνη.

Μαριάννα Λαζαρίδου Ένα από τα πιο εντυπωσιακά roadtrips που προσφέρει η Ελλάδα όπως επιβεβαιώνουν πολλοί φανατικοί φίλοι των τεσσάρων τροχών είναι ο γύρος της Πελοποννήσου. Πολλές οι επιλογές, αμέτρητοι οι συνδυασμοί δρόμων και διαδρομών. Εμείς αυτήν τη φορά κατευθυνόμαστε προς τα νότια της Σπάρτης, σ’ ένα σχετικά σύντομο αλλά άκρως ενδιαφέρον ταξίδι. Αφήνουμε τους 4 και πάμε στους 2 τροχούς Το ταξίδι μας ξεκινάει από την Αθήνα με τελικό προορισμό το Λιμένι Λακωνίας. Αυτήν τη φορά αφήνουμε το Fiat πίσω και επιλέγουμε για μέσο ένα Honda SH300 το οποίο μας προσφέρει ένα λιγότερο άνετο ταξίδι σε σχέση με το αυτοκίνητο αλλά σίγουρα μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Το τελευταίο μοντέλο του SH είναι μια πολύ καλή επιλογή για τη συγκεκριμένη διαδρομή, καθώς είναι το μεγαλύτερο σε κυβισμό στην οικογένεια της Honda και λόγω του μεγαλύτερου μεταξονίου του προσφέρει περισσότερη σταθερότητα και αρκετό αποθηκευτικό χώρο. Παράλληλα, οι αναρτήσεις, οι μεγάλες ζάντες αλλά και το ABS του δίνουν τη δυνατότητα να διασχίσει με ευκολία και ασφάλεια μεγάλες αποστάσεις. Τα Highlights της διαδρομής Κάποιες από τις βασικότερες στάσεις που δεν πρέπει να παραλείψει κάποιος οδηγώντας με προορισμό τη Λακωνία, περιλαμβάνουν… Το κάστρο του Ακροκορίνθου 80 χλμ. περίπου από την Αθήνα, κοντά στην Κόρινθο, συναντάμε το φρουριακής αρχιτεκτονικής κάστρο του Ακροκορίνθου που χρονολογείται στα τέλη του 7ου-6ου αι. π.Χ. Ευκαιρία να το επισκεφτούμε, ειδικά αν είμαστε λάτρεις της αρχαίας και μεσαιωνικής ιστορίας και γιατί όχι να κάνουμε μια μικρή στάση ίσως για ένα μικρό σνακ στον δρόμο. Μυστράς Από την πρώτη κιόλας στροφή που εμφανίζεται ο λόφος του Μυστρά εντυπωσιάζει η καταπράσινη τοποθεσία αλλά και η ίδια η καστροπολιτεία. Η βυζαντινή πόλη του Μυστρά που περιλαμβάνει επτά διαφορετικές εκκλησίες προσφέρει έναν ενδιαφέροντα περίπατο (ή ανάβαση καλύτερα) κατά τη διάρκεια του οποίου οι προσεγμένες σημάνσεις μας ενημερώνουν αναλυτικά για την καθημερινότητα στον Μυστρά, το εμπόριο, τις μάχες και τις θρησκευτικές λειτουργίες. Θα σας πρότεινα να τον επισκεφθείτε ειδικά την άνοιξη. Όλα τα απομεινάρια του Μεσαίωνα ανάμεσα…

Roadtrip

Οδοιπορικό στα Βαλκάνια

Previous article Next article

Ένα ταξίδι με αυτοκίνητο είναι πάντα μια συγκλονιστική εμπειρία και εδώ γίνεται στις γειτονικές μας χώρες στα βορειοανατολικά, από την Αλβανία μέχρι Κροατία και επιστροφή, μέσα σε τέσσερις μέρες και με καλή παρέα.

Eίναι Μάρτιος του 2017, µια καθηµερινή βραδιά σε µια ταβέρνα και καθώς είµαστε εδώ συγκεντρωµένοι όλοι µια παρέα, λίγο ή πολύ πιωµένοι και σε πολύ καλή διάθεση, αποφασίζουµε για το Πάσχα που έρχεται να κάνουµε ένα road trip στα Βαλκάνια. Μόνον τέσσερις µέρες µπορούµε να διαθέσουµε και σίγουρα γι’ αυτό το ταξίδι χρειάζεται τουλάχιστον µια βδοµάδα, αλλά δεν πειράζει, σκεφτόµαστε, ας κάνουµε και µια µικρή τρέλα… Βρίσκουμε τη διαδρομή, τις στάσεις που θα κάνουμε και κλείνουμε τα ξενοδοχεία. Το ταξίδι µας έχει την εξής πορεία: Αναχώρηση Μ. Παρασκευή στις 6 το πρωί, από Θεσσαλονίκη, είσοδος στην Αλβανία από τα σύνορα της Κρυσταλοπηγής,  τη διασχίζουμε και φτάνουμε στο Μαυροβούνιο. Διαμονή δύο βράδια στην Podgorica, πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου και έπειτα προχωράµε για Κροατία, στο Ντουμπρόβνικ, όπου θα μείνουµε ένα βράδυ. Τη Δευτέρα επιστροφή στη Θεσσαλονίκη. Η εμπειρία της Αλβανίας Για την Αλβανία δεν έχω να πω πολλά πράγµατα γιατί δε µείναµε καθόλου, απλά τη διασχίσαµε µε το αυτοκίνητο. Φαίνεται ότι είναι µία αρκετά φτωχή χώρα που βρίσκεται όµως στην αρχή της ανάπτυξής της. Το οδικό δίκτυο είναι επαρχιακό, πράγµα που σηµαίνει ότι περάσαµε µέσα από όλα τα χωριά και τις πόλεις που βρίσκονταν στον δρόµο µας. Είναι αρκετά κουραστική η οδήγηση, αλλά µ’αυτόν τον τρόπο παίρνεις µια ιδέα για τη χώρα, τους ανθρώπους, την καθηµερινότητά τους. Οι δρόµοι είναι αρκετά επικίνδυνοι και απαιτούν πολλή προσοχή, ειδικά για µας τους Έλληνες που δεν έχουµε συνηθίσει ή έχουµε ξεχάσει πώς είναι να οδηγείς σε επαρχιακό δίκτυο πολλές ώρες. Για να φτάσουµε στο Μαυροβούνιο, περνάµε ολόκληρη την Αλβανία κάθετα και άρα βλέπουµε πάρα πολλά µέρη. Κάποιες  σηµαντικές πόλεις είναι το Pogradec, µια παραλιακή πόλη στην λίµνη Οχρίδα, ένα αρκετά όµορφο µέρος λόγω της λίµνης, το Elbasan, µια από τις µεγαλύτερες και σηµαντικότερες πόλεις, τα Τίρανα φυσικά αλλά και άλλες όπως το Λίµπρατς ή η πόλη Σκόδρα, ιδαίτερα σηµαντική λόγω  της γεωστρατηγικής της θέσης. Θεωρείται µάλιστα και µια πόλη όπου κατοικούν οι περισσότεροι καλλιτέχνες και γενικώς…

Μοτοσυκλέτα

Daytona Hercules, μια καλοστημένη μηχανή για κάθε λογής δρόμο

Previous article Next article

Η μηχανή Daytona Hercules είναι δυναμική, ρετρό και κυρίως άνετη και γρήγορη, ένα ωραίο απόκτημα για τους λάτρεις της κίνησης με μοτοσικλέτα.

Το νέο μοντέλο της  Daytona ήρθε  να ταράξει  πραγματικά τα νερά της αγοράς. Συγκεκριμένα το Daytona Hercules, όπως αποκαλείται, σχεδιάστηκε με ένα δυναμικό στυλ και με στοιχεία που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, αρκετά ρετρό. Μπορεί να σταθεί επάξια έναντι σε κάθε ανταγωνισμό με εταιρίες πιο γνωστές. Πέραν του καλοστημένου σχεδιασμού του, έχει ό,τι χρειάζεται κάποιος για τις μετακινήσεις του εντός αλλά και εκτός πόλης. Στην καρδιά του «Ηρακλή» χτυπά ένας κλασικός θα λέγαμε, αερόψυκτος με καρμπυρατέρ, τετράχρονος κινητήρας 125 κ.εκ. ο οποίος εκκινείται με μίζα και με μανιβέλα αποδίδοντας 10 ίππους και φτάνοντας  την τελική ταχύτητα των 120 χλμ. περίπου. Αυτή οφείλεται στην ύπαρξη  ενός σασμάν 5 σχέσεων με συμπλέκτη. Στο καντράν, εκτός από τον χιλιομετρητή και τον στροφομετρητή, υπάρχει ακόμη δείκτης ποσότητας καυσίμου και ένας δείκτης απεικόνησης αριθμού σχέσης. Επίσης υπάρχουν δείκτες φλας δεξιά και αριστερά, δείκτης νεκρής σχέσης και δείκτης μεγάλης σκάλας, ενώ καθόλου δεν υπολείπεται σε ενδείξεις από μηχανές μεγαλυτέρου κυβισμού. Προχωρώντας προς το πίσω μέρος της μηχανής υπάρχει το ρεζερβουάρ καυσίμου το οποίο έχει χωρητικότητα 12 λίτρων. Η αυτονομία του φτάνει έως τα 180 χλμ εκτός πόλης με ένα γέμισμα. Στο πίσω μέρος της μηχανής υπάρχει ένα αρκετά δυνατό φως stop και πορείας, επίσης δύο εξαιρετικά δυνατά σε ένταση φλας, ενώ την πινακίδα φωτίζει ένα  led φως. Στο μπροστινό μέρος το φως είναι πιο δυνατό και από φώτα αυτοκινήτου. Το σύστημα τροχοπέδησης αποτελείται από ένα δισκόφρενο μπροστά, αρκετά δυνατό και αξιόπιστο σε κάθε φρενάρισμα, με αεριζόμενο δίσκο. Στο πίσω σύστημα τροχοπέδησης βρίσκουμε ένα κλασικό ταμπούρο. Αν μιλούσαμε για προσωπική εμπειρία, μέσα σε οκτώ μήνες χρήσης και διάνυση 1000 χλμ., ο «Ηρακλής» δε δυσκολεύτηκε πουθενά. Ούτε ακόμη και σε κακοτράχαλους δρόμους, με συνθήκες βροχής στην περιοχή της Ευρυτανίας, όπου βέβαια το τοπίο ήταν εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς. Όσον αφορά δε το θέμα άνεσης βαθμολογείται με άριστα ενώ η στάση που παίρνει το σώμα κατά την οδήγηση θυμίζει, ανατομικά πάντα, μια Harley, πέραν του γεγονότος ότι δεν περνάς ποτέ…

Αφιέρωμα

Lingotto: Το Oval κτίριο κρύβει πίσω του μια εντυπωσιακή ιστορία

Previous article Next article

Το Lingotto στην περιοχή Nizza Millefonti στο Τορίνο είναι το εργοστάσιο παραγωγής της Fiat με την περίφημη πίστα δοκιμών στον τελευταίο όροφο, ένα επιβλητικό κτίριο με σπουδαία ιστορία και λειτουργικότητα

Το Τορίνο στη Βόρεια Ιταλία είναι αναμφισβήτητα μια από τις ομορφότερες ευρωπαϊκές πόλεις. Σ’ αυτήν την σκέψη καταλήξαμε, πριν λίγο καιρό σε μια φιλική συζήτηση σ’ ένα καφέ στην λεωφόρο Νίκης, αναπολώντας, αρκετά μακριά από την Ιταλία. Καταπράσινα πάρκα, επιβλητικές πλατείες, ένα μυστηριώδες ποτάμι που καθώς ξεδιπλώνεται στις άκρες της πόλης, αποκαλύπτει πολλά αξιοθέατα που βρίσκονται στις όχθες του. Και όλα αυτά χωρίς καν να αναφερθούμε στο shopping της πόλης και τις ατελείωτες ώρες που μπορεί να ξεχαστεί κανείς στη Via Roma, στη Via Garibaldi, στη Via Po και βεβαίως σε όλα τα στενά και τα δρομάκια ανάμεσά τους… Η μεγαλύτερη ομορφιά  σ’ έναν περίπατο στο Τορίνο όμως ή ακόμη καλύτερα σε μια βόλτα με το αυτοκίνητο, είναι όταν διασχίζεις δρόμους και περιοχές στις οποίες το κλασικό, κατά μεγάλο μέρος του μπαρόκ Τορίνο συναντάει την εκβιομηχάνιση. Εκεί ακριβώς σε ένα από αυτά τα γοητευτικά σημεία, λίγο πριν σβηστούν σαν εικόνα από μπροστά μας τα κλασικά κτίρια και γεμίσουν οι δρόμοι με τετραγωνισμένα – πάντα προσεγμένα βέβαια – εργοστάσια, δεσπόζει το ιστορικό κτίριο Lingotto. Το Lingotto βρίσκεται προς το τέλος της Via Nizza, μιας μακριάς οδού που οδηγεί τους Τορινέζους από το κέντρο στην περιφέρεια της πόλης, στην περιοχή Nizza Millefonti.  Άνοιξε για πρώτη φορά το 1923 ως βασικό εργοστάσιο παραγωγής της FIAT, μετά από πολυετή κατασκευή που βασίστηκε στη μέθοδο Hennebique, σύμφωνα με την οποία ήταν κατασκευασμένες και οι εγκαταστάσεις της Ford στην Αμερική. Ολόκληρη η διαμόρφωση του εσωτερικού του κτιρίου έγινε με βάση το σύστημα οργάνωσης εργασίας του Τεϊλορισμού, ενώ το εξωτερικό του θεωρείται χαρακτηριστικό παράδειγμα της Ιταλικής Ρασιοναλιστικής Αρχιτεκτονικής. Το εντυπωσιακό σχέδιο του κτιρίου άρχιζε με τους πρώτους ορόφους απ’ όπου γινόταν η εισαγωγή των πρώτων υλών και συνεχιζόταν με την εξέλιξη της γραμμής παραγωγής, όσο ανέβαιναν οι όροφοι. Στον πέμπτο και τελευταίο όροφο του κτιρίου, στην ταράτσα, υπάρχει η πασίγνωστη πίστα δοκιμών, η οποία ξεπερνά το ένα χιλιόμετρο και περιλαμβάνει κεκλιμένες στροφές. Μια σύντομη εικόνα του Lingotto…

Interview

Dromon Imionos: Ένα πολυμορφικό ποδήλατο με οικολογική άποψη

Previous article Next article

Στη Μυτιλήνη δημιουργήθηκε το ιδανικό καινοτόμο όχημα μετακίνησης παντός εδάφους, ένα πρωτότυπο ποδήλατο που μπορεί να συναγωνιστεί τη χρήση ενός αυτοκινήτου ή μιας μηχανής, το Cargo Fat-e-bike Ημίονος.

O Δημήτρης κατάγεται από τη Μυτιλήνη. Σπούδασε πληροφορική στα Γιάννενα αλλά η μεγάλη αγάπη του ήταν πάντα η μηχανολογία και η αυτοκίνηση. Σπούδασε Automotive Engineering Design στο εξωτερικό και εργάστηκε για χρόνια σε γνωστές εταιρείες παγκοσμίου κύρους, όπως η Lotus, σαν μηχανικός megatronics και επίσης συμμετείχε σε κατασκευές άλλων πρωτότυπων οχημάτων, όπως το πρώτο Tesla. Eπιπλέον, εργάστηκε σε εταιρείες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όπου συμμετείχε στην κατασκευή της μεγαλύτερης ανεμογεννήτριας του κόσμου (7MW). Μετά την επιστροφή του στη Λέσβο, πήρε την απόφαση να κατασκευάσει ένα πολυμορφικό ποδήλατο που θα συνδύαζε διαφορετικά στοιχεία και θα μπορούσε να αντικαταστήσει πλήρως το αυτοκίνητο ή τη μηχανή. Και τα κατάφερε με το Cargo Fat e-bike Ημίονος. Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την κατασκευή ποδηλάτων; Δουλεύοντας στην αυτοκινητοβιομηχανία, την απομυθοποιείς. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι περισσότερο την κλιματική αλλαγή και  θα ήθελα να ασχοληθώ με κάτι που ενεργητικά θα είχε όφελος στη διατήρηση του περιβάλλοντος. Έτσι ήρθαν τα ποδήλατα. Η πρώτη μου πραγματική αγάπη ήταν το ποδήλατο. Ειδικά εδώ στο νησί υπήρξε το βασικό μεταφορικό μου μέσο σαν παιδί. Αργότερα όταν ήμουν στην Αγγλία, έφτιαξα ένα πρωτότυπο ηλεκτρικό ποδήλατο για προσωπική χρήση. Τότε συνειδητοποίησα ότι τα ποδήλατα και κατ’επέκταση τα ηλεκτρικά ποδήλατα αποτελούν μια πάρα πολύ αποδοτική λύση για μετακίνηση σε αστικό περιβάλλον και όχι μόν Έχετε φτάσει στην τελική μορφή με τον Ημίονο; Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε στάδιο προπαραγωγής. Το ποδήλατο έχει τελειοποιηθεί τεχνικά, απλώς έχουν μείνει κάποιες λεπτομέρειες. Ένα τέτοιο χειροποίητο προϊόν, που είναι περιορισμένης παραγωγής, θέλει προσοχή στις λεπτομέρειες. Πού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο Ημίονος; Είναι ένα ιδανικό utility όχημα παντός εδάφους, οικολογικό, βιώσιμο, πρακτικό και οικονομικό. Γνωρίζοντας πώς λειτουργεί η βιομηχανία των ποδηλάτων, ήθελα να αναπτύξω κάτι που να είναι μοναδικό. Το αποτέλεσμα αυτής της σκέψης είναι ο Ημίονος και βασίζεται σε τρεις άξονες. Θα λέγαμε ότι είναι ένα Cargo Fat e-bike και είναι ένα από τα ελάχιστα ποδήλατα που συνδυάζουν αυτά τα στοιχεία σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα Cargo Bikes έχουν…

Interview

Sofi Tsingos: custom μηχανές από τη GT Moto

Previous article Next article

Η Sofi Tsingos ανακατασκευάζει μηχανές με πολύ μεράκι δημιουργώντας από την αρχή υπέροχα custom μοντέλα. Κάθε χρόνο δωρίζει τα κέρδη από μια εκ των μηχανών σε ερευνητικά ινστιτούτα που μελετούν εναλλακτικές μεθόδους καταπολέμησης του καρκίνου.

H Ελληνοαμερικανίδα Sofi Tsingos μεγάλωσε μέσα σε ένα συνεργείο και από νεαρή ηλικία έμαθε να αγαπάει τις μηχανές. Ασχολείται από μικρή με τις ανακατασκευές παλιότερων μοντέλων και πλέον κατασκευάζει με τη βοήθεια του πατέρα της πραγματικά αριστοτεχνήματα. Διαθέτει κάποιες από τις δημιουργίες της για φιλανθρωπικούς σκοπούς και έχει σχεδιάσει τη δικιά της σειρά ρουχισμού για αναβάτες. Πώς και πότε ξεκίνησε η ασχολία σου με τις μηχανές; Με μεγάλωσε ο πατέρας μου που μετανάστευσε εδώ από την Ελλάδα όταν ήταν νέος. Πάντα τον ενδιέφερε οτιδήποτε με τροχούς και κινητήρα. Είχε τη δική του εταιρεία επισκευών αεροσκαφών στο Texas και εκεί μεγάλωσα. Τη πρώτη φορά που ανέβηκα σε μηχανή φορούσα ακόμα πάνες. Με κόλλησε με ταινία πάνω στη μηχανή για να μην πέσω και ανεβήκαμε στη ράμπα των αεροσκαφών. Μου αγόρασε την πρώτη off-road μηχανή όταν ήμουν εννιά ετών. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ποιο ήταν το ερέθισμα για να κατασκευάσετε τις δικές σας μηχανές; Πήγα σε μια ειδική σχολή για να μάθω τα πάντα για τις Ducati. Αποφοίτησα πρώτη στη σχολή μου και ήμουν η πρώτη γυναίκα που το κατάφερε. Βέβαια όταν ξεκίνησα να εργάζομαι συνήθως έκανα γραμματειακή δουλειά παρά αυτή του τεχνικού. Γι αυτό το λόγο παρακολούθησα κάποια μαθήματα συγκόλλησης και μορφοποίησης μετάλλων. Ήξερα από τις προηγούμενες σπουδές μου πως να δουλεύω με το σασί και την βαφή. Συγκέντρωσα όλες τις γνώσεις και άνοιξα το δικό μου μαγαζί στο οποίο ο πατέρας μου έφτιαχνε ό,τι ήθελα. Το έχουμε ονομάσει GT-Moto. Τι είναι το #gtmotolady project;  Κάθε χρόνο, μαζί με το πατέρα μου ανακατασκευάζουμε μια μηχανή την οποία πουλάμε σε δημοπρασία. Τα χρήματα που συγκεντρώνονται από την πώληση τα δωρίζουμε για την έρευνα κατά του καρκίνου. Φέτος συνεργάστηκα για την ανακατασκευή με την Alicia Elfving, ιδιοκτήτρια του themotolady. Καταφέραμε να πάρουμε ως δωρεά μια μηχανή από την MV Agusta για να φτιάξουμε το δικό μας custom μοντέλο. Στο τέλος συγκεντρώσαμε 25.000$ για το νοσοκομείο παίδων St. Jude. Πότε ξεκινήσατε να ανακατασκευάζετε μηχανές με σκοπό την…

Close Menu