Ένα ταξίδι με μηχανή σε πανέμορφες τοποθεσίες της Πελοποννήσου που σε μεταφέρουν εύκολα στην αρχαία και μεσαιωνική εποχή.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά roadtrips που προσφέρει η Ελλάδα όπως επιβεβαιώνουν πολλοί φανατικοί φίλοι των τεσσάρων τροχών είναι ο γύρος της Πελοποννήσου. Πολλές οι επιλογές, αμέτρητοι οι συνδυασμοί δρόμων και διαδρομών. Εμείς αυτήν τη φορά κατευθυνόμαστε προς τα νότια της Σπάρτης, σ’ ένα σχετικά σύντομο αλλά άκρως ενδιαφέρον ταξίδι. Αφήνουμε τους 4 και πάμε στους 2 τροχούς Το ταξίδι μας ξεκινάει από την Αθήνα με τελικό προορισμό το Λιμένι Λακωνίας. Αυτήν τη φορά αφήνουμε το Fiat πίσω και επιλέγουμε για μέσο ένα Honda SH300 το οποίο μας προσφέρει ένα λιγότερο άνετο ταξίδι σε σχέση με το αυτοκίνητο αλλά σίγουρα μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Το τελευταίο μοντέλο του SH είναι μια πολύ καλή επιλογή για τη συγκεκριμένη διαδρομή, καθώς είναι το μεγαλύτερο σε κυβισμό στην οικογένεια της Honda και λόγω του μεγαλύτερου μεταξονίου του προσφέρει περισσότερη σταθερότητα και αρκετό αποθηκευτικό χώρο. Παράλληλα, οι αναρτήσεις, οι μεγάλες ζάντες αλλά και το ABS του δίνουν τη δυνατότητα να διασχίσει με ευκολία και ασφάλεια μεγάλες αποστάσεις. Τα Highlights της διαδρομής Κάποιες από τις βασικότερες στάσεις που δεν πρέπει να παραλείψει κάποιος οδηγώντας με προορισμό τη Λακωνία, περιλαμβάνουν… Το κάστρο του Ακροκορίνθου 80 χλμ. περίπου από την Αθήνα, κοντά στην Κόρινθο, συναντάμε το φρουριακής αρχιτεκτονικής κάστρο του Ακροκορίνθου που χρονολογείται στα τέλη του 7ου-6ου αι. π.Χ. Ευκαιρία να το επισκεφτούμε, ειδικά αν είμαστε λάτρεις της αρχαίας και μεσαιωνικής ιστορίας και γιατί όχι να κάνουμε μια μικρή στάση ίσως για ένα μικρό σνακ στον δρόμο. Μυστράς Από την πρώτη κιόλας στροφή που εμφανίζεται ο λόφος του Μυστρά εντυπωσιάζει η καταπράσινη τοποθεσία αλλά και η ίδια η καστροπολιτεία. Η βυζαντινή πόλη του Μυστρά που περιλαμβάνει επτά διαφορετικές εκκλησίες προσφέρει έναν ενδιαφέροντα περίπατο (ή ανάβαση καλύτερα) κατά τη διάρκεια του οποίου οι προσεγμένες σημάνσεις μας ενημερώνουν αναλυτικά για την καθημερινότητα στον Μυστρά, το εμπόριο, τις μάχες και τις θρησκευτικές λειτουργίες. Θα σας πρότεινα να τον επισκεφθείτε ειδικά την άνοιξη. Όλα τα απομεινάρια του Μεσαίωνα ανάμεσα σε απίθανα αγριολούλουδα…

Συχνά ξεκινάμε για μια εκδρομή με το αυτοκίνητο ή μια ολιγοήμερη απόδραση, που καταλήγουν σε “ναυάγιο”. Μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Διαβάστε μερικές απλές συμβουλές και… καλές αποδράσεις.

Στις αποδράσεις τα καλύτερα συμβαίνουν τυχαία ή αυθόρμητα. Αν όμως κάποιος ή κάποια μπορεί να τα σχεδιάσει έτσι ώστε να φαίνονται τυχαία, τότε μπορούμε να συζητάμε για την απόλυτη ταξιδιωτική εμπειρία. Φυσικά τα εκατοντάδες ταξιδιωτικά site και blogs, αποκρύπτουν επιμελώς τις στρατιές των βοηθών που είτε αναλαμβάνουν εξ’ ολοκλήρου τον σχεδιασμό είτε το μεγαλύτερο μέρος του. Τι συμβαίνει όμως όταν απλοί άνθρωποι, έχουν ανάγκη μια απόδραση από την καθημερινότητα; Υπάρχει κάποιος οδηγός επιβίωσης που θα τους βοηθήσει να σχεδιάσουν μια απόδραση; Πόση ανάγκη έχουμε την απόδραση που θέλουμε να σχεδιάσουμε; Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού γίνεται πολλή κουβέντα για το lack of motivation στο life coaching. Στην περίπτωση μας καταστροφικότερο μπορεί να είναι το έλλειμμα έμπνευσης. Η ανάγκη της απόδρασης από κάτι, δίνει ένα λανθάνων αρνητικό πρόσημο στο “κάτι” και γεννά την ανάγκη μας να αποδράσουμε από αυτό. Όταν δεν έχουμε καλή διάθεση, υπονομεύουμε όλο το εγχείρημα. Η απόφαση για ένα ταξίδι είναι δέσμευση: θα περάσουμε υπέροχα no matter what Μόνοι, ζευγάρι ή παρέα; Μακριά από τοξικούς ανθρώπους και αταίριαστες παρέες. Καλό ακούγεται ε; Μήπως τελικά οι τοξικοί απαγορεύεται και να ταξιδέψουν; Όχι βέβαια; Άλλωστε κανείς ποτέ δεν λέει για τον εαυτό του “είμαι τοξικός”, προτιμά εκφράσεις όπως τελειομανής, μοναχικός κ.α.. Κανείς ποτέ δεν λέει για τον εαυτό του είμαι τσιγκούνης ή τεμπέλης, προτιμά να παραδίδει μαθήματα ζωής ή να μη γουστάρει. Επιλέξτε τον άνθρωπό σας ή την παρέα σας και ας προσπαθήσουμε να είμαστε προσηλωμένοι στη δέσμευσή μας: Δεσμευόμαστε να περάσουμε καλά εμείς και η παρέα μας ό,τι και αν συμβεί. Πόσες ημέρες έχουμε στη διάθεσή μας; Πρακτικά τη μία διανυκτέρευση τη βαφτίσουμε διημεράκι, τις δύο διανυκτερεύσεις τριήμερο κ.ο.κ. Όταν έχουμε μία μέρα στη διάθεσή μας και εκείνη δίχως διανυκτέρευση τότε συνήθως μιλάμε για ημερήσιες αποδράσεις. Αν κάποιος διαθέτει μία διανυκτέρευση για έναν προορισμό και χρειάζεται 7 ώρες οδήγηση και άλλες 7 στην επιστροφή, τότε με κάποιο τρόπο καταδικάζει τον οδηγό σε υποχρεωτική υπνοθεραπεία στον τόπο προορισμού, τόσο που μάλλον δεν θα προλάβει να…

Απολαύστε πλούσιες εικόνες της ελληνικής φύσης μέσα από μια διαδρομή στους τόπους της Ανατολικής Μακεδονίας με πυκνή βλάστηση, δυο θαυμάσια σπήλαια και κυρίαρχο στοιχείο στην περιοχή τα κρυστάλλινα νερά του ποταμού Αγγίτη.

Αλεξία Χατζοπούλου Φωτογραφίες: Αλεξία Χατζοπούλου Το σπήλαιο του Αγγίτη, ή του Μααρά όπως επίσης ονομάζεται, κοντά στην Προσοτσάνη της Δράμας και το σπήλαιο της Αλιστράτης στον νομό Σερρών υπήρχαν στην περιηγητική μου λίστα από καιρό. Λίγο τα καθημερινά τρεξίματα, λίγο το ότι όταν σχεδιάζω εκδρομές για αλλού ξεκινάω και αλλού βγάζω φωτογραφίες, είχαν σαν αποτέλεσμα να περάσει καιρός μέχρι να επισκεφτώ τους μοναδικούς αυτούς προορισμούς της Μακεδονίας μας. Αναπάντεχα, ήρθε ο καιρός, μια Πέμπτη, να θαυμάσω από κοντά το μυστήριο αυτών των σπηλαίων και όχι μόνο. Η διαδρομή οδηγώντας από τη Θεσσαλονίκη είναι απολαυστική. Είτε ακολουθήσετε την Εγνατία οδό, είτε πάρετε «λάθος» έξοδο, και περάσετε από τις Σέρρες, η ελληνική φύση θα σας ανταμείψει με την ομορφιά της. Η τοποθεσία κοντά στο σπήλαιο του Αγγίτη κατακλύζεται από πλούσια βλάστηση και κρυστάλλινα νερά, ενώ τα ελκυστικά γεφυράκια που σε προσκαλούν να τα διαβείς, είναι πιθανόν να καθυστερήσουν την είσοδό σας στο σπήλαιο. Αν πάτε για πρώτη φορά στο σπήλαιο, περνώντας την είσοδο, πάρτε μια βαθιά ανάσα, γιατί τίποτα δεν μπορεί να σας προετοιμάσει για την ομορφιά που θα αντικρίσετε. Τα διάφανα νερά του Αγγίτη στο έδαφος του σπηλαίου σε προκαλούν να βγάλεις τα παπούτσια και να βουτήξεις τα πόδια σου, πρόκληση στην οποία όμως κανείς δεν ενδίδει καθώς οι διαδρομές στο σπήλαιο γίνονται κυρίως επάνω σε τεχνητά γεφυράκια. Οι πολύχρωμοι σταλακτίτες που κρέμονται από τους βράχους ξυπνάνε στο μυαλό κάθε είδους μορφές και ξετυλίγουν το κουβάρι των παραμυθιών. Και εκεί που νομίζεις ότι έχεις δει ό,τι πιο όμορφο δημιούργησαν η γη και το νερό στο μέρος αυτό, μπαίνεις στην «Αίθουσα του Τροχού». Το πρώτο που βλέπεις είναι ο μεγάλος υδραυλικός τροχός που παίζει ακούραστα με τα νερά. Υψώνοντας όμως το βλέμμα προς τα αριστερά, το θέαμα σ’  αφήνει άφωνο. Είναι εκεί που το σπήλαιο έρχεται σ’  επαφή με τη φύση έξω. Εκεί που τα υπόγεια πετρώματα σμίγουν με τον ουρανό και τα δέντρα, μέσα από ένα μεγάλο άνοιγμα τόσο μοναδικό, που…

Ένα ταξίδι με μηχανή σε πανέμορφες τοποθεσίες της Πελοποννήσου που σε μεταφέρουν εύκολα στην αρχαία και μεσαιωνική εποχή και μια γνωριμία με μια πολλά υποσχόμενη μονάδα παραγωγής και τυποποίησης ελαιόλαδου, το Κτήμα Μελιτίνη.

Μαριάννα Λαζαρίδου Ένα από τα πιο εντυπωσιακά roadtrips που προσφέρει η Ελλάδα όπως επιβεβαιώνουν πολλοί φανατικοί φίλοι των τεσσάρων τροχών είναι ο γύρος της Πελοποννήσου. Πολλές οι επιλογές, αμέτρητοι οι συνδυασμοί δρόμων και διαδρομών. Εμείς αυτήν τη φορά κατευθυνόμαστε προς τα νότια της Σπάρτης, σ’ ένα σχετικά σύντομο αλλά άκρως ενδιαφέρον ταξίδι. Αφήνουμε τους 4 και πάμε στους 2 τροχούς Το ταξίδι μας ξεκινάει από την Αθήνα με τελικό προορισμό το Λιμένι Λακωνίας. Αυτήν τη φορά αφήνουμε το Fiat πίσω και επιλέγουμε για μέσο ένα Honda SH300 το οποίο μας προσφέρει ένα λιγότερο άνετο ταξίδι σε σχέση με το αυτοκίνητο αλλά σίγουρα μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Το τελευταίο μοντέλο του SH είναι μια πολύ καλή επιλογή για τη συγκεκριμένη διαδρομή, καθώς είναι το μεγαλύτερο σε κυβισμό στην οικογένεια της Honda και λόγω του μεγαλύτερου μεταξονίου του προσφέρει περισσότερη σταθερότητα και αρκετό αποθηκευτικό χώρο. Παράλληλα, οι αναρτήσεις, οι μεγάλες ζάντες αλλά και το ABS του δίνουν τη δυνατότητα να διασχίσει με ευκολία και ασφάλεια μεγάλες αποστάσεις. Τα Highlights της διαδρομής Κάποιες από τις βασικότερες στάσεις που δεν πρέπει να παραλείψει κάποιος οδηγώντας με προορισμό τη Λακωνία, περιλαμβάνουν… Το κάστρο του Ακροκορίνθου 80 χλμ. περίπου από την Αθήνα, κοντά στην Κόρινθο, συναντάμε το φρουριακής αρχιτεκτονικής κάστρο του Ακροκορίνθου που χρονολογείται στα τέλη του 7ου-6ου αι. π.Χ. Ευκαιρία να το επισκεφτούμε, ειδικά αν είμαστε λάτρεις της αρχαίας και μεσαιωνικής ιστορίας και γιατί όχι να κάνουμε μια μικρή στάση ίσως για ένα μικρό σνακ στον δρόμο. Μυστράς Από την πρώτη κιόλας στροφή που εμφανίζεται ο λόφος του Μυστρά εντυπωσιάζει η καταπράσινη τοποθεσία αλλά και η ίδια η καστροπολιτεία. Η βυζαντινή πόλη του Μυστρά που περιλαμβάνει επτά διαφορετικές εκκλησίες προσφέρει έναν ενδιαφέροντα περίπατο (ή ανάβαση καλύτερα) κατά τη διάρκεια του οποίου οι προσεγμένες σημάνσεις μας ενημερώνουν αναλυτικά για την καθημερινότητα στον Μυστρά, το εμπόριο, τις μάχες και τις θρησκευτικές λειτουργίες. Θα σας πρότεινα να τον επισκεφθείτε ειδικά την άνοιξη. Όλα τα απομεινάρια του Μεσαίωνα ανάμεσα…

Ένα ταξίδι με αυτοκίνητο είναι πάντα μια συγκλονιστική εμπειρία και εδώ γίνεται στις γειτονικές μας χώρες στα βορειοανατολικά, από την Αλβανία μέχρι Κροατία και επιστροφή, μέσα σε τέσσερις μέρες και με καλή παρέα.

Eίναι Μάρτιος του 2017, µια καθηµερινή βραδιά σε µια ταβέρνα και καθώς είµαστε εδώ συγκεντρωµένοι όλοι µια παρέα, λίγο ή πολύ πιωµένοι και σε πολύ καλή διάθεση, αποφασίζουµε για το Πάσχα που έρχεται να κάνουµε ένα road trip στα Βαλκάνια. Μόνον τέσσερις µέρες µπορούµε να διαθέσουµε και σίγουρα γι’ αυτό το ταξίδι χρειάζεται τουλάχιστον µια βδοµάδα, αλλά δεν πειράζει, σκεφτόµαστε, ας κάνουµε και µια µικρή τρέλα… Βρίσκουμε τη διαδρομή, τις στάσεις που θα κάνουμε και κλείνουμε τα ξενοδοχεία. Το ταξίδι µας έχει την εξής πορεία: Αναχώρηση Μ. Παρασκευή στις 6 το πρωί, από Θεσσαλονίκη, είσοδος στην Αλβανία από τα σύνορα της Κρυσταλοπηγής,  τη διασχίζουμε και φτάνουμε στο Μαυροβούνιο. Διαμονή δύο βράδια στην Podgorica, πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου και έπειτα προχωράµε για Κροατία, στο Ντουμπρόβνικ, όπου θα μείνουµε ένα βράδυ. Τη Δευτέρα επιστροφή στη Θεσσαλονίκη. Η εμπειρία της Αλβανίας Για την Αλβανία δεν έχω να πω πολλά πράγµατα γιατί δε µείναµε καθόλου, απλά τη διασχίσαµε µε το αυτοκίνητο. Φαίνεται ότι είναι µία αρκετά φτωχή χώρα που βρίσκεται όµως στην αρχή της ανάπτυξής της. Το οδικό δίκτυο είναι επαρχιακό, πράγµα που σηµαίνει ότι περάσαµε µέσα από όλα τα χωριά και τις πόλεις που βρίσκονταν στον δρόµο µας. Είναι αρκετά κουραστική η οδήγηση, αλλά µ’αυτόν τον τρόπο παίρνεις µια ιδέα για τη χώρα, τους ανθρώπους, την καθηµερινότητά τους. Οι δρόµοι είναι αρκετά επικίνδυνοι και απαιτούν πολλή προσοχή, ειδικά για µας τους Έλληνες που δεν έχουµε συνηθίσει ή έχουµε ξεχάσει πώς είναι να οδηγείς σε επαρχιακό δίκτυο πολλές ώρες. Για να φτάσουµε στο Μαυροβούνιο, περνάµε ολόκληρη την Αλβανία κάθετα και άρα βλέπουµε πάρα πολλά µέρη. Κάποιες  σηµαντικές πόλεις είναι το Pogradec, µια παραλιακή πόλη στην λίµνη Οχρίδα, ένα αρκετά όµορφο µέρος λόγω της λίµνης, το Elbasan, µια από τις µεγαλύτερες και σηµαντικότερες πόλεις, τα Τίρανα φυσικά αλλά και άλλες όπως το Λίµπρατς ή η πόλη Σκόδρα, ιδαίτερα σηµαντική λόγω  της γεωστρατηγικής της θέσης. Θεωρείται µάλιστα και µια πόλη όπου κατοικούν οι περισσότεροι καλλιτέχνες και γενικώς…

Ταξιδέψαμε στη Νέα Υόρκη και εκτός όλων των άλλων θαυμαστών και αξιοπερίεργων που σε μαγνητίζουν σ΄ αυτήν την πόλη, εντυπωσιαστήκαμε από την κίνηση, τις ευφυείς διεξόδους στο κυκλοφοριακό και τις συνήθειες πεζών και οχημάτων της μεγαλούπολης.

Soferina new york state of driving

H Soferina ταξίδεψε πρόσφατα στη Νέα Υόρκη. Αυτό το μικρό διάλειμμα από τη Θεσσαλονικιώτικη καθημερινότητα έγινε μια ευκαιρία εξερεύνησης της μετακίνησης με αυτοκίνητο στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Εδώ  στο περίφημο Big Apple με το πολύβουο πλήθος και την απίθανη κυκλοφοριακή συμφόρηση περιηγηθήκαμε στην Madison Avenue, στην 5η Λεωφόρο αλλά και σε λιγότερο φημισμένους δρόμους, στις λεωφόρους του Bronx, τα στενά του Brooklyn, του Greenwich Village, του Soho, ακόμα και στους λόφους του Harlem στο Βορρά και τέρμα Νότια του Staten Island… Απέραντες λεωφόροι, μικρότεροι δρόμοι και στενά, όλα χτισμένα άψογα, κάθετες και παράλληλες ολόισιες γραμμές, σαν να τις έχεις τραβήξει με την ακρίβεια ενός χάρακα. Αυτή η απόλυτη τάξη στη διαμόρφωση των δρόμων του Manhattan, πληροφορηθήκαμε πώς δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1811, τότε που ξανασχεδιάστηκε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης με βάση τη δημόσια φιλοσοφία της εποχής που ήθελε να τονίσει την ισότητα και την ομοιομορφία. Μέσα σε αυτούς τους ολόισιους δρόμους, στους οποίους περίεργο αλλά δεν χάνεσαι ποτέ, εκατομμύρια Νεοϋορκέζοι και τουρίστες περνούν την ημέρα τους, πηγαίνοντας στη δουλειά ή βολτάροντας καθώς περιεργάζονται κάποιον εντυπωσιακό ουρανοξύστη. Ανάμεσα σ’ όλα τ’ αυτοκίνητα. Αναρίθμητα αυτοκίνητα παντού. Παρκαρισμένα, σε κίνηση, σε μποτιλιάρισμα όλο και κάτι ανακαλύπτεις κοιτώντας τα, αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της  καταπληκτικής μεγαλούπολης, τόσο διαφορετικής από τις πρωτεύουσες της Ευρώπης. Τα πάντα στην Αμερική είναι μεγάλα Όπως τα περισσότερα πράγματα στην Αμερική, από τα αλουμινένια κουτιά της Coca Cola μέχρι τα κτίρια, έτσι και τα αυτοκίνητα που περνούν στον δρόμο είναι όλα πολύ μεγάλα. Ξεχάσαμε για λίγο τα mini αυτοκινητάκια της πόλης και των νησιών μας στην Ελλάδα. Στο σκηνικό της Νέας Υόρκης αντικαταστάθηκαν με τεράστια SUVs και αυτοκίνητα πάνω από 2000 κυβικά. Η Νέα Υόρκη βεβαίως είναι μια πόλη στην οποία πολλοί δεν θεωρούν απαραίτητο το αυτοκίνητο καθώς η συγκοινωνία εξυπηρετεί σε πολύ μεγάλο βαθμό κάθε μετακίνηση. Παράλληλα, οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης προτιμούν το περπάτημα, καθώς δείχνουν οι στατιστικές, διασχίζοντας κατά μέσο όρο 8 χλμ. την ημέρα.…

Άνω Πεδινά, Πάπιγκο, Βραδέτο και άλλα όμορφα πέτρινα χωριά στο Ζαγόρι της Ηπείρου, ο Βοϊδομάτης με τα τυρκουάζ πεντακάθαρα νερά του και η αναρρίχηση στη χαράδρα του Βίκου είναι στιγμές μιας διαδρομής στο πιο όμορφο τοπίο που έχετε δει ποτέ.

Άνω Πεδινά, Πάπιγκο, Βραδέτο και άλλα όμορφα πέτρινα χωριά στο Ζαγόρι της Ηπείρου, ο Βοϊδομάτης με τα τυρκουάζ πεντακάθαρα νερά του και η αναρρίχηση στη χαράδρα του Βίκου είναι στιγμές μιας διαδρομής στο πιο όμορφο τοπίο που έχετε δει ποτέ. Σταματήσαμε το μικρό και θαυματουργό μας FIAT PANDA σε έναν μικρό χώρο στην είσοδο του χωριού. Οι ταμπέλες έδειχναν ότι το μέρος που ψάχνουμε είναι προς τον γκρεμό. Φτάνω στην άκρη, κοιτάω το πέτρινο μονοπάτι, ψάχνω να βρω το τέλος του αλλά μάταια, δε φαίνεται τίποτα. Πάμε; με ρωτάει ο άντρας μου με ανυπομονησία. Πάμε του λέω και ξεκινάμε να κατεβαίνουμε το σχεδόν κάθετο πέτρινο μονοπάτι, που γρήγορα έγινε χωμάτινο και λίγο πιο κάτω έγινε μια καφέ γραμμή πάνω στη γη ενώ αργότερα στένεψε τόσο που αναρωτιόμασταν αν αυτό είναι τελικά το μονοπάτι. Σε όλη τη διαδρομή όμως είχαμε στην άκρη του ματιού μας, αυτήν την τυρκουάζ κηλίδα νερού που σε έκανε να ανυπομονείς να φτάσεις για να δεις αν όντως είναι τόσο όμορφη από κοντά. Μετά από αρκετό περπάτημα και σκέψεις άγχους για τον ανηφορικό γυρισμό που μας περίμενε, φτάνουμε σε ένα μικρό παλιό οίκημα. Μια παλιά εκκλησία. Τόσο μικρή που με το ζόρι χωράς να μπεις για να τη δεις αλλά τόσο περίεργα όμορφη που δεν μπορείς να μείνεις απ’ έξω. Πίσω της ψηλά δέντρα που κρύβουν το πιο όμορφο τοπίο που έχω δει ποτέ. Νερό. Ποτάμι. Καθαρό σαν κρύσταλλο. Τυρκουάζ και τόσο παγωμένο που μουδιάζεις σε δευτερόλεπτα. Ψηλά πράσινα δέντρα, ένας τοίχος βουνού μπροστά σου και κάτω από τις πέτρες που πατάς, αναβλύζει νερό. Είναι η γέννηση του ποταμού Βοϊδομάτη. Ενός από τους καθαρότερους ποταμούς της Ευρώπης. Είναι τόσο όμορφο το τοπίο και το νερό που σε καλούν να βουτήξεις έστω και για λίγα δευτερόλεπτα, κάτι που έγινε και ήταν νομίζω η πιο γρήγορη είσοδος-έξοδος που θα μπορούσε να γίνει. Δυσκολευτήκαμε να φύγουμε αλλά είχαμε τον γυρισμό στο χωριό Βίκο για αρχή και για συνέχεια πολλά ακόμα…

Το δάσος της Χαϊντούς είναι ένα πράσινο φυσικό όριο ανάμεσα στους νομούς Δράμας και Ξάνθης. Γνωρίστε μια υπέροχη διαδρομή μέσα σε ρυάκια, ποτάμια, πυκνές και πανύψηλες οξιές και σημύδες

Όχι δεν είναι ηρωίδα σε κάποιο τουρκικό σήριαλ! Δάσος είναι και μάλιστα πυκνό και πανέμορφο! Ήρθε η ώρα για ένα διάλειμμα στην εξοχή! Να αποσυνδεθούμε από το ιντερνέτ και να συνδεθούμε και πάλι με τη μητέρα φύση. Πράσινο, καθαρός ουρανός, οξυγόνο και λίγη δροσιά… για να σφίξει το δέρμα και να νοιώσει ζωντανό το σώμα. Η αλήθεια είναι ότι από την πόλη της Δράμας που μένουμε είναι πολλές οι επιλογές μας για φύση στα γρήγορα, αλλά για το δάσος της Χαϊντούς αξίζει να κάνει κανείς και λίγα χιλιόμετρα παραπάνω. Πρώτα από όλα, κλείνουμε δωμάτια για δύο μέχρι πέντε άτομα στον ξενώνα. Εννοούμε βέβαια διαμονή σε μικρά ξύλινα σπιτάκια, στο κέντρο του δάσους της Χαϊντούς. Μη φοβάσαι, δεν είναι σπαρτιάτικης διαβίωσης. Μέσα υπάρχει τζάκι και ηλεκτρικό καλοριφέρ για θέρμανση, εξοπλισμένη κουζίνα, κρεβάτια και μπάνιο με ζεστό νερό. Το δάσος της Χαϊντούς ή αλλιώς Ερύμανθος είναι ένα πράσινο φυσικό όριο ανάμεσα στους νομούς Δράμας και Ξάνθης. Είναι τμήμα της οροσειράς Κούλας στην Κεντρική Ροδόπη. Το Δασικό χωριό είναι κοντά στην ομώνυμη κορυφή Ερύμανθος, στο κέντρο του δάσους και από εκεί μπορείς να διακρίνεις την ψηλότερη κορυφή, το Γυφτόκαστρο, στα 1828 μέτρα. Μέσα στο δάσος ευδοκιμούν 3.130 είδη φυτών, τα οποία, προήλθαν αρχικά από το «κατέβασμα» των τελευταίων παγετώνων στη Νότια Ευρώπη, βρήκαν έδαφος και συνθήκες και έγιναν θησαυρός! Εκεί ζει και το Κόκκινο Ελάφι, το μεγαλύτερο φυτοφάγο της χώρας μας, όχι μόνο του φυσικά, αλλά παρέα με αρκούδες, ζαρκάδια, λύκους, αγριόχοιρους και πολλά σπάνια πτηνά. Μαζεύεις λοιπόν την παρέα και τα μπαγκάζια σας… μην ξεχάσεις τη φωτογραφική μηχανή, θα σου χρειαστεί. Ξεκινάτε για Δράμα ή Ξάνθη και κάπου ανάμεσα στη διαδρομή Δράμας – Ξάνθης, στρίβεις για το χωριό Καρυόφυτο. Από εκεί φτάνεις στο ορεινό χωριό του Λειβαδίτη, στα 1300μ. υψόμετρο, έχει και εκεί ξενώνα αν θέλεις να μείνεις αλλά αξίζει το κόπο να ανέβεις λίγο ακόμα. Σε 10 χιλιόμετρα θα φτάσεις στο Δασικό χωριό του Ερυμάνθου. Αν είναι χειμώνας μην το φοβηθείς,…

Ταξίδι στη Σκανδιναβία Ένας μοναδικός, αν και όχι και τόσο συνηθισμένος προορισμός, είναι η Νότια Φινλανδία. Βρίσκεται στην ανατολική Σκανδιναβία και πρόκειται για μια χώρα απαράμιλλης ομορφιάς. Από τα όμορφα και μοναδικά τοπία που θα συναντήσεις μόνο σε χώρες του Βορρά, μέχρι την ζεστή φιλοξενία των ανθρώπων που θυμίζει πολύ την ελληνική. Μετά από 3 ώρες πτήσης, προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Ελσίνκι. Το Vantaa βρίσκεται λίγο έξω από την πρωτεύουσα και είναι ένα απίστευτα οργανωμένο αεροδρόμιο. Μόλις βγαίνεις από τον έλεγχο αποσκευών, δίπλα ακριβώς υπάρχει σταθμός τρένων και αστικών – υπεραστικών λεωφορείων. Εκεί μας περίμεναν οι υπεύθυνοι της εταιρείας Leasing για την παράδοση του SUV, άκρως απαραίτητου για μια χώρα με τόσο χιόνι και πάγο. Από το Helsinki στο Mikeli, διαδρομή ανάμεσα σε παγωμένα δάση και λίμνες. Πρώτος προορισμός μας το Μίκκελι, μια μικρή πόλη 231 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ελσίνκι. Εκεί θα επισκεπτόμασταν ένα μουσείο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με αυθεντικά όπλα της εποχής και απεικονίσεις πεδίων μαχών. Η Φινλανδία είναι μια χώρα γεμάτη λίμνες και δάση. Πολλές πόλεις συνδέονται ακτοπλοϊκά μεταξύ τους όταν λιώσουν οι πάγοι και οι λίμνες. Η διαδρομή μας ήταν σύντομη και ο δρόμος καθαρός. Η φύση κοιμάται ακόμα τον Απρίλιο λόγω του πολικού ψύχους και όλα τα τοπία ήταν γκρίζα. Από το Mikeli στο Pieksämäki, για βόλτα πάνω σε παγωμένη λίμνη. Μετά την διανυκτέρευσή μας στο Μίκκελι και την επίσκεψη μας το επόμενο πρωί στο πολεμικό μουσείο, αναχωρήσαμε για τον δεύτερο προορισμό μας, το Πιεκσαμάκι. Εκεί είχαμε την τύχη να πάμε σε μια οργανωμένη εκδρομή πάνω σε δύο παγωμένες λίμνες και να δοκιμάσουμε κάποια παραδοσιακά εδέσματα με σολομό. Η πεζοπορία πάνω σε παγωμένες λίμνες ήταν κάτι το συγκλονιστικό, ειδικά εάν είσαι Έλληνας και βλέπεις χιόνι μερικές μέρες το χρόνο. Μετά το τέλος της πορείας, είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε σάουνα σαν γνήσιοι Φινλανδοί. Μετά από τόσο κρύο είναι ότι καλύτερο για να χαλαρώσει το σώμα από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Τέλος, η σούπα σολομού για δείπνο, ήταν το αποκορύφωμα της…

Ένας ιδιαίτερος προορισμός μακριά από τη δουλειά και την ελληνική πραγματικότητα, δεν θα μπορούσα να φανταστώ αυτό το ταξίδι διαφορετικά παρά μόνο σαν roadtrip… Ημέρα πρώτη, το ταξίδι ξεκινάει από το Birmingham Το ταξίδι ξεκινάει από το Μπέρμινγχαμ ή το Μάντσεστερ, με ένα ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο άνετο και σε καλή κατάσταση. Προορισμός: τα Highlands της Σκωτίας και μια περιήγηση στα πιο ενδιαφέροντα σημεία των διάσημων λιμνών τους. Για να είναι πιο ενδιαφέρουσα η αλλαγή όμως, από την αγγλική ηρεμία και ευγένεια στα σκούρα και μυστηριώδη σκωτσέζικα δάση, για την πρώτη μέρα στο πρόγραμμα θα πρότεινα μια βόλτα στην Βορειοανατολική ακτή της Αγγλίας. Πανέμορφες παραλιακές πόλεις και μικρά ψαροχώρια όπου ο κόσμος φαίνεται σαν να ζει πολύ μακριά από τη δική μας καθημερινότητα. Το κάστρο του Γιορκ, η υπέροχη θέα στην ακτή του Σκάρμποροου και τα fish and chips από μικρά μαγαζάκια στη θάλασσα είναι μερικές από τις πολύ όμορφες εικόνες που μένουν από την περιοχή. Ημέρα δεύτερη, πρωινό στο Whitby Το δεύτερο πρωί του ταξιδιού δοκιμάστε τα παραδοσιακά κεκάκια με μαρμελάδα και τσάι earl grey στο Γουίτμπι, ένα πολύ μικρό χωριουδάκι στη Βόρεια Αγγλία που φαίνεται να κατοικείται μόνο από ηλικιωμένους ανθρώπους. Ο δρόμος προς το Βορρά, στη συνέχεια, αρκετά μακρύς. Κινούμαστε ανάμεσα από τα moors και με άκρως εντυπωσιακό σημείο τη μεγάλη πέτρα με την επιγραφή ‘SCOTLAND’ στα σύνορα. Ξαφνικά το ανοιχτό πράσινο των δέντρων αρχίζει να σκουραίνει καθώς το θερμόμετρο κατεβαίνει. Πρώτη στάση το Εδιμβούργο, μια παραμυθένια πόλη, με κέντρο το επιβλητικό κάστρο περιτριγυρισμένο από πανέμορφα σπίτια, εστιατόρια με πρώτο πιάτο το παραδοσιακό haggis και pubs με τεράστια ποικιλία από malt ουίσκι. Ημέρα τρίτη, ανακαλύπτοντας τα Loch Την επόμενη μέρα ξεκινάει η περιήγηση στα Highlands και στα περίφημα Loch. Οι περισσότεροι θα θελήσουν ίσως να κατευθυνθούν προς το πασίγνωστο Lochness, οπότε η εκδρομή σχεδιάστηκε με αυτόν το προορισμό. Πανέμορφα τοπία και κάστρα με Σκωτσέζους ντυμένους με τα παραδοσιακά κιλτ. Σημεία που ξεχωρίζουν είναι η πανεπιστημιούπολη Stirling, οι μικροί καταρράκτες του Killin…